Τρίτη 30 Ιουνίου 2009

ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ ΑΠΟ ΕΝΑ ΦΙΛΟ





ΘΕΜΑ ΤΟΥ: Ας πούμε λίγες αλήθειες...

Εγώ προσωπικά είμαι αριστερός, μα όχι κουστουμάτος. Ούτε του Στάλιν ούτε του Μπρέζνιεφ είμαι.
ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ αριστερή.
ΚΑΙ ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ για το τι αφήνω πίσω στα παιδιά μου:
● Κατεστραμμένο πλανήτη, που σε λίγα χρόνια τα καλύτερα οικόπεδα θα τα πουλάνε στον βόρειο και νότιο πόλο...
Ο πλανήτης μας έχει 70% νερό και ξηρά 30%, όπως και ο ανθρώπινος οργανισμός.
Αν κάνουμε ανάλυση και βρούμε 80% νερό και 20% ξηρά ο ασθενής μαθηματικά πεθαίνει. Το ίδιο ο πλανήτης όπως και ο άνθρωπος...
● Μας έχουν καρφώσει τα μυαλά μας να είμαστε ευχαριστημένοι αν βρίσκουμε τροφή αλλά η μόρφωση, η υγεία, η δικαιοσύνη είναι για λίγους. Και αν είναι να βρεις κάτι από αυτά, ας πούμε τη μόρφωση, θα πρέπει η οικογένειά σου να ξεπουληθεί για να μάθεις πέντε γράμματα, κι όταν τελειώσεις θα έχεις τα γράμματα που έμαθες για να μοιράζεις πίτσες...
Το ίδιο και στην υγεία το ίδιο και στην δικαιοσύνη...
● Έπειτα μας έχουν τρελάνει με τον ελεύθερο ανταγωνισμό: ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΨΕΜΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ...
Μου αρέσει κι εμένα ο ανταγωνισμός αλλά με κανόνες!...
Μου αρέσει όταν ανταγωνίζεσαι έναν που έχει τα ίδια προσόντα με σένα. Αλλιώς, είναι σαν βάζεις έναν αθλητή του σούμο, να παλέψει με έναν που είναι 45 κιλά!...
Αν αυτό λέγετε ελεύθερος ανταγωνισμός... πάει θα τρελαθούμε όλοι!!! «ΑΡΑ Ο ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΘΕΛΕΙ ΚΑΝΟΝΕΣ» ΞΕΡΕΤΕ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΚΥΡΙΟΙ; Αλλά εσείς είστε μόνο για 100.000 χιλιάδες Έλληνες, που είναι οι συγγενείς σας, (οι κουμπάροι σας...) και τα παιδιά τους.
● Είδατε τι γίνεται με το ασφαλιστικό;
Μετρούν πόσο θα ζήσεις για να σου δώσουν σύνταξη...λιγάκι αργότερα.... Λες και είναι δικά τους τα χρήματα κι όχι εισφορές μας. Αυτά είναι τα σχέδια τους!
● Όσο για τα καμένα θα δείτε πόσες βίλες θα χτιστούν και κανείς δεν είναι αρμόδιος.
ΣΗΚΩΘΕΙΤΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΡΕΚΛΕΣ, ΚΑΝΤΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΑΣ ΑΛΛΙΩΣ ΚΑΗΚΑΜΕ (που έλεγαν παλιά)...
Άντε τώρα που ήρθε ο καιρός στην Ηλεία, μια που είσαστε κιόλας κυριολεκτικά καμένοι...

Συντάκτης Χρήστος Θανάσουλας
Από το ιστολόγιο Με άλλα λόγια

Δευτέρα 22 Ιουνίου 2009

ΕΔΕΣΑΝ ΚΑΙ ΕΣΥΡΑΝ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΣΤΗ ΜΑΝΩΛΑΔΑ Ν. ΗΛΕΙΑΣ







Oι λέξεις είναι πολύ φτωχές για να περιγράψουν τις εικόνες που εκτυλίχθηκαν χθες (18/06/2009) στη Νέα Μανωλάδα. Εικόνες ωμής βίας με θύματα ανθρώπους που θέλησαν να ζήσουν στην Ηλεία το όνειρο, που είδαν τη Νέα Μανωλάδα ως ‘Γη της Επαγγελίας’ και όμως έμελε να βρουν απάνθρωπη τιμωρία.

Οι αγρότες της περιοχής πήραν το νόμο στα χέρια τους και αποφάσισαν να τιμωρήσουν με το δικό τους, απάνθρωπο τρόπο, οικονομικούς μετανάστες που ζουν και εργάζονται στην περιοχή.

Τους γρονθοκόπησαν, στη συνέχεια τους έδεσαν από δίκυκλο και τους έσυραν σαν ζώα στο κέντρο του χωριού για παραδειγματισμό, επειδή το τελευταίο δεκαήμερο φέρεται να είχαν αφαιρέσει αιγοπρόβατα από το αγρόκτημα τους. Οι κλοπές ωστόσο ουδέποτε είχαν δηλωθεί στις αστυνομικές αρχές… Η άμεση επέμβαση των ανδρών του Α.Τ. Βάρδας, που ενημερώθηκε για το τραγικό περιστατικό, ήταν αυτή που λύτρωσε τους μετανάστες…

Το χρονικό

Σύμφωνα με όσα φέρεται ότι υποστήριξαν οι δύο Έλληνες ‘τιμωροί’, ηλικίας 31 και 24 ετών, στους Αστυνομικούς, το τελευταίο δεκαήμερο είχαν σημειωθεί επανειλημμένες ζωοκλοπές εις βάρος τους.

Το γεγονός τους είχε θορυβήσει και χωρίς να έχουν καταγγείλει στην Αστυνομία τα περιστατικά, αποφάσισαν το βράδυ της Τετάρτης να «παραφυλάξουν» στο στάβλο τους προκειμένου να «συλλάβουν» επ’ αυτοφώρω τους δράστες των κλοπών.

Πράγματι μισή ώρα μετά τις εννιά φέρεται να αντιλήφθησαν την παρουσία τριών οικονομικών μεταναστών από το Μπαγκλαντές που τους είχαν αφαιρέσει τρία αρνιά.

Μόλις επιχείρησαν να τους προσεγγίσουν, οι τελευταίοι παράτησαν τα κλοπιμαία και τράπηκαν σε φυγή… Οι δύο αγρότες αντί να ενημερώσουν όπως όφειλαν την Αστυνομία για το περιστατικό προτίμησαν να περιμένουν μέχρι να ξημερώσει και να πάρουν το νόμο στα χέρια τους…

Λίγο μετά τη μία χθες το μεσημέρι οι αγρότες πήγαν στην περιοχή στην οποία υπέθεταν ότι θα διαμένουν οι δράστες, προσπαθώντας ανεπιτυχώς να τους εντοπίσουν. Αυτό ωστόσο δεν τους εμπόδισε να συνεχίσουν την … έρευνά τους. Κάτω από αδιευκρίνιστες μέχρι στιγμής συνθήκες έδεσαν με σκοινί έναν οικονομικό μετανάστη που βρήκαν στο σημείο και δεν προέκυπτε να είχε σχέση με την ζωοκλοπή και τον ανάγκασαν να τους οδηγήσει στους φερόμενους ως δράστες.

Μόλις κατάφεραν να εντοπίσουν τους νεαρούς άφησαν ελεύθερο το άτομο που τους οδήγησε σε αυτούς και ξεκίνησαν τα βασανιστήρια… Ειδικότερα, αφού τους έδεσαν μεταξύ τους, φέρεται να αφαίρεσαν από την τσέπη του ενός το κινητό του τηλέφωνο και άρχισαν να τους κτυπούν με γροθιές και με κλωτσιές αλλά και με μία ξύλινη γκλίτσα. Ωστόσο το μαρτύριο για τους μετανάστες δεν σταμάτησε εκεί…

Στη συνέχεια, έδεσαν το σκοινί με το οποίο τους είχαν «αιχμαλωτίσει» από το πίσω μέρος δίκυκλης μοτοσικλέτας στην οποία επιβιβάσθηκαν στη συνέχεια. Για περισσότερα από τετρακόσια μέτρα τους έσερναν σαν τα ζώα μέσα στο χωριό της Νέας Μανωλάδας με τους περιοίκους να αντικρίζουν το βάρβαρο αυτό θέαμα. Η εικόνα των μεταναστών να «σέρνονται» πίσω από το δίκυκλο σόκαρε την κοινωνία του μικρού διαμερίσματος με τους κατοίκους να ενημερώνουν την Αστυνομία…

Η σύλληψη

Μόλις οι άνδρες του Αστυνομικού Τμήματος Βάρδας ενημερώθηκαν για το απίστευτο, κινητοποιήθηκαν αμέσως και έφθασαν στο σημείο. Ήταν αυτοί που σταμάτησαν τους δύο αγρότες και έλυσαν από τα αυτοσχέδια δεσμά τους μετανάστες βάζοντας τέλος στις εφιαλτικές στιγμές που έζησαν.

Οι αστυνομικοί συνέλαβαν και τα τέσσερα άτομα, τους δύο Έλληνες με την κατηγορία της επικίνδυνης σωματικής βλάβης, παράνομης βίας, εξύβρισης και κλοπής και τους δύο μετανάστες με την κατηγορία της ζωοκλοπής. Οι συλληφθέντες αναμένεται να οδηγηθούν νωρίς σήμερα το πρωί στην Εισαγγελέα Αμαλιάδας.

~ από dikaiomatansyn στο Ιουνίου 19, 2009.

Τετάρτη 17 Ιουνίου 2009

ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΖΟΥΣΑΜΕ.....



Κάποτε ο χρόνος είχε τέσσερις εποχές, σήμερα έχει δύο.

Κάποτε δουλεύαμε οκτώ ώρες, σήμερα έχουμε χάσει το μέτρημα.

Κάποτε είχαμε χρόνο να κοιτάξουμε τον ουρανό, να δούμε το χρώμα του, να ακούσουμε το κελάϊδισμα των πουλιών, να νιώσουμε την ευωδιά του βρεγμένου χώματος.
Σήμερα τα βλέπουμε στην τηλεόραση.

Κάποτε παίζαμε με τους φίλους μας ποδόσφαιρο στις αλάνες.
Σήμερα παίζουμε ποδόσφαιρο στο Playstation.
Κάποτε αγοράζαμε ένα παντελόνι και το είχαμε για δύο χρόνια.
Τώρα το έχουμε δύο μήνες και μετά παίρνουμε άλλο.

Κάποτε ζούσαμε σε σπίτι 65 τετραγωνικών και... ήμασταν ευτυχισμένοι.
Σήμερα ζούμε σε σπίτια 120 τετραγωνικών και δεν χωράμε μέσα...

Κάποτε πίναμε νερό της βρύσης και ήμασταν μια χαρά.
Σήμερα πίνουμε εμφιαλωμένο και...αρρωσταίνουμε.

Κάποτε είχαμε τις πόρτες των σπιτιών ανοικτές, όπως και τις καρδιές μας.
Σήμερα κλειδαμπαρωνόμαστε, βάζουμε συναγερμούς και έχουμε και 5-6 λυκόσκυλα
για να μην αφήσουμε κανέναν να μας πλησιάσει.

Κάποτε μαζευόμασταν όλη η οικογένεια γύρω από το κυριακάτικο τραπέζι και αισθανόμασταν ενωμένοι και ευτυχισμένοι.
Σήμερα έχει ο καθένας το δικό του δωμάτιο και δεν βρισκόμαστε μαζί στο τραπέζι ποτέ..

Κάποτε τα περιοδικά έπαιρναν συνέντευξη από τον Σεφέρη.
Σήμερα παίρνουν από τον Καρβέλα.

Κάποτε ντοκουμέντο ήταν μια επιστημονική ανακάλυψη.
Σήμερα ντοκουμέντο είναι ένα ερασιτεχνικό βίντεο που δείχνει δύο οπαδούς ομάδων να ανοίγουν ο ένας το κεφάλι του άλλου.

Κάποτε μας αρκούσε μια βόλτα με τον κοπέλα μας σε ένα ταπεινό δρομάκι της γειτονιάς. Χέρι-χέρι, να κοιτάμε τον ουρανό, να σιγοψυθιρίζουμε ένα ρομαντικό τραγουδάκι και να ταξιδεύουμε νοητά.
Σήμερα πάμε διακοπές στο Ντουμπάι, στο Μαρόκο και στο Μεξικό. Και ονειρευόμαστε ταξίδια στο Θιβέτ.

Κάποτε ζούσαμε με το μισθό μας.
Σήμερα ζούμε με τους μισθούς που ΘΑ πάρουμε.

Κάποτε δεν είχαμε φράγκο στην τσέπη, μα ήμασταν τόσο, μα τόσο ευτυχισμένοι!
Σήμερα έχουμε τα πάντα και τρωγόμαστε με τα ρούχα μας.

Κάποτε περνάγαμε υπέροχα στο ταβερνάκι της γειτονιάς, με κρασάκι, τραγούδι και κουτσομπολιό.
Σήμερα...μιζεριάζουμε σε ακριβά εστιατόρια του (Βάλτε ότι θέλετε).

Κάποτε ιδανικό ήταν να γίνεις αναγνωρισμένος.
Σήμερα ιδανικό είναι να γίνεις απλά αναγνωρίσιμος.

Κάποτε μας δάνειζε λεφτά ο αδελφός μας.
Σήμερα μας δανείζουν οι τράπεζες.

Κάποτε κοιτούσαμε στα μάτια τους ανθρώπους.
Τώρα τους κοιτάμε στην τσέπη.

Κάποτε δουλεύαμε για να ζήσουμε.
Σήμερα ζούμε για να δουλεύουμε.

Κάποτε είχαμε χρόνο για τον εαυτό μας.
Σήμερα δεν έχουμε χρόνο για κανένα.
Πηγη:
The Crazy Greek blogger

Κυριακή 14 Ιουνίου 2009

ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ 1925-1994: 15 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ





ΚΕΜΑΛ

Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Λέκκας
Άλλες ερμηνείες: Αλίκη Καγιαλόγλου || Μάριος Φραγκούλης || Αλκίνοος Ιωαννίδης

Ακούστε την ιστορία του Κεμάλ
ενός νεαρού πρίγκηπα,της ανατολής
απόγονου του Σεβάχ του θαλασσινού,
που νόμισε ότι μπορέι να αλλάξει τον κόσμο.
αλλά πικρές οι βουλές του Αλλάχ
και σκοτεινές οι ψυχές των ανθρώπων.

Στης Ανατολής τα μέρη μια φορά και ένα καιρό
ήταν άδειο το κεμέρι, μουχλιασμένο το νερό
στη Μοσσούλη, τη Βασσόρα, στην παλιά τη χουρμαδιά
πικραμένα κλαίνε τώρα της ερήμου τα παιδιά.

Κι ενας νέος από σόι και γενιά βασιλική
αγροικάει το μοιρολόι και τραβάει κατά εκεί.
τον κοιτάν οι Βεδουίνοι με ματιά λυπητερή
κι όρκο στον Αλλάχ τους δίνει, πως θ' αλλάξουν οι καιροί.

Σαν ακούσαν οι αρχόντοι του παιδιού την αφοβιά
ξεκινάν με λύκου δόντι και με λιονταριού προβιά
απ' τον Τίγρη στον Ευφράτη, απ' τη γη στον ουρανό
κυνηγάν τον αποστάτη να τον πιάσουν ζωντανό.

Πέφτουν πάνω του τα στίφη, σαν ακράτητα σκυλιά
και τον πάνε στο χαλίφη να του βάλει την θηλειά
μαύρο μέλι μαύρο γάλα ήπιε εκείνο το πρωί
πριν αφήσει στην κρεμάλα τη στερνή του την πνοή.

Με δύο γέρικες καμήλες μ' ένα κόκκινο φαρί
στου παράδεισου τις πύλες ο προφήτης καρτερεί.
πάνε τώρα χέρι χέρι κι είναι γύρω συννεφιά
μα της Δαμασκού τ' αστέρι τους κρατούσε συντροφιά.

Σ' ένα μήνα σ' ένα χρόνο βλέπουν μπρός τους τον Αλλάχ
που από τον ψηλό του θρόνο λέει στον άμυαλο Σεβάχ:
«νικημένο μου ξεφτέρι δεν αλλάζουν οι καιροί,
με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί»

Καληνύχτα Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ
Καληνύχτα...
ΠΗΓΗ:
http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Lyrics&act=details&song_id=1681

Τετάρτη 10 Ιουνίου 2009

ΕΨΑΧΝΑΝ ΓΙΑ ΑΣΘΕΝΟΦΟΡΟ ΣΤΟ ΝΟΜΟ ΗΛΕΙΑΣ


Συχνά-πυκνά ακάλυπτος ο νομός από ασθενοφόρα λόγω ελλείψεων…

Το περιστατικό με το τροχαίο που σημειώθηκε το βράδυ της περασμένης Κυριακής στην περιοχή της Κουρούτας, και είχε ως αποτέλεσμα το σοβαρό τραυματισμό δύο ανήλικων παιδιών 13 και 14 ετών, έφερε για ακόμη μία φορά στην επιφάνεια τις τραγικές ελλείψεις που παρατηρούνται στη στελέχωση του ΕΚΑΒ στο Νομό Ηλείας.


Το πρόβλημα δεν είναι καινούργιο, είναι γνωστό, υπαρκτό, μη αντιμετωπίσιμο όμως μέχρι σήμερα. Και το ερώτημα που τίθεται, είναι τι μέλλει γενέσθαι και ποιος θα είναι ο άτυχος που θα πληρώσει με τη ζωή του τις τραγικές ελλείψεις και την αδιαφορία εν προκειμένω της πολιτεία

Το βράδυ της Κυριακής, ημέρα εκλογών, στο ΕΚΑΒ της Ηλείας υπήρχαν μόλις δύο ασθενοφόρα για να καλύψουν ολόκληρο το νομό! Τα έκτακτα περιστατικά που προέκυψαν, απέδειξαν ότι τα δύο ασθενοφόρα ήταν ελάχιστα για να μπορέσουν να καλύψουν το νομό και από πραγματική τύχη δεν θρηνήσαμε θύματα εκείνο το βράδυ.

Το ένα ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ διατέθηκε για να γίνει η διακομιδή του 13χρονου, του ενός παιδιού που τραυματίστηκε βαριά στην Κουρούτα, το οποίο διασωληνώθηκε και κρίθηκε αναγκαία η μεταφορά του στο Πανεπιστημιακό νοσοκομείο του Ρίου. Το δεύτερο ασθενοφόρο, κλήθηκε σε περιστατικό στην περιοχή της Ανδρίτσαινας, με αποτέλεσμα το άλλο παιδί, ο 14χρονος, επίσης βαριά τραυματισμένος, να περιμένει τη σειρά του στο νοσοκομείο της Αμαλιάδας για διακομιδή.

Τελικά, απεστάλη ασθενοφόρο από την Πάτρα για να παραλάβει τον 14χρονο, ο οποίος όταν μεταφέρθηκε στο Πανεπιστημιακό νοσοκομείο του Ρίου εισήχθη στο χειρουργείο, καθώς κρίθηκε αναγκαίο να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση στο κεφάλι, λόγω της σοβαρότητας της κατάστασής του.

Κατά συνέπεια, για αρκετή ώρα ο νομός επί της ουσίας έμεινε ακάλυπτος και είναι ευτύχημα που δεν σημειώθηκε άλλο σοβαρό περιστατικό, γιατί δεν υπήρχε ασθενοφόρο για να μεταφερθεί σε νοσοκομείο. Βέβαια, το ένα ασθενοφόρο που έκανε διακομιδή στην Πάτρα το διασωληνωμένο παιδί, επέστρεψε άμεσα, ωστόσο, ουδείς μπορούσε να διασφαλίσει ότι αυτό το δίωρο που μεσολάβησε δεν θα συνέβαινε κάτι σοβαρό
Από την εφημερίδα "ΠΑΤΡΙΣ" Πύργου.

Μια απορία μόνο: Όταν συμβαίνουν αυτά και ο πολίτης μαθαίνει ότι η κυβέρνηση επιδοτεί τους εισαγωγείς αυτοκινήτων και αιρκοντίσιον, τότε τί να πει κανείς;

Τρίτη 9 Ιουνίου 2009

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΠΝΙΣΤΕΣ



Ήρθε η ώρα να δεσμευτείς: στον καλό ή στην καλή σου, στο/ην σύζυγο, τα παιδιά, στα εγγόνια, στον κουμπάρο, στην κουμπάρα, στα γατιά, στα σκυλιά, στους κολλητούς σου, στους εχθρούς σου.... και γιατί όχι, στο αφεντικό σου... στην πεθερά σου για να σκάσει από το κακό της, στη συμπεθέρα... για να σκάσει από τη ζήλια της.

Ήρθε η στιγμή να δώσεις το λόγο σου. Όχι άλλες ψεύτικες υποσχέσεις, όχι άλλα τσιγάρα... στα κρυφά, όχι άλλα λόγια του αέρα...

Διάβασε φωναχτά τον παρακάτω όρκο. Πέταξε και το τελευταίο πακέτο στα σκουπίδια. Πάρε βαθιά ανάσα. Χμμμ, οξυγόνο!
• Ορκίζομαι να μην ξανακαπνίσω
• Να μην κάνω άλλο ένα «μισό τσιγάρο»
• Να μην κάνω «μια τελευταία τζούρα»
• Να μην λεω πως το έκοψα και να κάνω τράκες
• Να μην ζητάω να φυσάνε τον καπνό στη μούρη μου επειδή μου ‘χει λείψει
• Να μη δακρύζω από νοσταλγία όταν βλέπω καπνιστές
• Να μην αντικαταστήσω το τσιγάρο με τα νύχια μου
• Να μην τρελάνω τους γύρω μου από τα νεύρα μου
• Να μην ξαναλαχανιάσω ανεβαίνοντας τα 4 σκαλάκια της εισόδου μου
• Να μην ξαναμπερδέψω το στόμα μου με τασάκι
• Να μην ξαναπάθω πνευμονία επειδή χρειάζεται να βγω στο μπαλκόνι για να καπνίσω Να μην ξανακάνω κήρυγμα στα παιδιά μου για τα κακά του καπνίσματος με ένα τσιγάρο στο χέρι
• Να μην ξαναπερπατήσω 2 χιλιόμετρα για να βρω ανοιχτό περίπτερο μες τη νύχτα
• Να μην ξαναπώ «πρώτη φορά μου συμβαίνει» για να δικαιολογήσω τις θλιβερές σεξουαλικές επιδόσεις μου
• Και τέλος ορκίζομαι να μην ξαναβάλω φωτιά στο στρώμα μου
ΠΗΓΗ: http://kafeneio-gr.blogspot.com/2009/06/blog-post_09.html

Κυριακή 7 Ιουνίου 2009

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ...ΕΛΗΦΘΗ.

Από τις δηλώσεις του πρωθυπουργού για το μήνυμα των εκλογών κατάλαβα ότι εννοούσε:

Εφόσον λοιπόν μας έδωσαν το πράσινο φως μπορούμε να συνεχίσουμε τις φοροελαφρύνσεις του κεφαλαίου,το προσωπικό φαγοπότι,τα ρουσφέτια και τις πελατειακές σχέσεις με τους ψηφοφόρους μας και τη δημοπρασία όλων των δημόσιων αγαθών που απαξιωμένα έχουν μείνει να μας κοιτούν.
Πάνω από όλα,μπορούμε να συνεχίζουμε το έργο μας βάρος σας.
Έτσι λοιπόν από σήμερα ο απλός πολίτης θα έχει:

-Δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στα δημόσια νοσηλευτικά ιδρύματα της χώρας μας .
-Δε θα εξαναγκάζεται να βάζει κάθε παράγοντα ,ως μεσάζοντα,προκειμένου να του εξασφαλίσει ένα κρεββάτι- ράντζο στο νοσοκομείο.
-Δε θα λαδώνει για να μπει στη λίστα για οποιαδήποτε χειρουργική επέμβαση.
-Δε θα αποτελεί το ρουσφέτι υπέρτατο προσόν διορισμού, για οποιαδήποτε δημόσια θέση.
- Θα έχει ισότιμη πρόσβαση στη ΔΩΡΕΑΝ και ΔΗΜΟΣΙΑ εκπαίδευση , ίδια το παιδί του αγωγιάτη με το παιδί του διπλωμάτη.
-Δε θα τον διαφεντεύει η δικτατορία των μετρίων αλλά των αρίστων.
-Θα έχει και και αυτός δικαίωμα στο περιττό!.

Σάββατο 6 Ιουνίου 2009

ΕΚΛΟΓΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΩΝ ΣΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ή "ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ"

07/06/2009 Ευρωεκλογές!
Σε τούτες τις εκλογές,ο λεγόμενος κυρίαρχος λαός νιώθει ένα περίεργο συναίσθημα κάτι μεταξύ θυμού και αδιαφορίας.
Πρωταγωνιστές σε ένα στημένο θέαμα: Παράγοντες , κομματάρχες, κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες, πρόεδροι ΜΗ κυβερνητικών οργανώσεων, ελλείψει ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΩΝ, εργολάβοι προμηθευτές, καναλάρχες , δημοσιογράφοι και όλοι οι .... πατριώτες: Φοροφυγάδες, καταπατητές ,καλοπληρωμένοι αμειβόμενοι και μη εργαζόμενοι, οι 150.000. ρουσφετολογικά προσληφθέντες στο δημόσιο, με σύμβαση μίσθωσης έργου,και κάποιες χιλιάδες εκκολαπτόμενοι δημόσιοι υπάλληλοι( μοναδικό προσόν που διαθέτουν : Πελάτης κυβερνώντος κόμματος).Και αυτά συμβαίνουν στο πλαίσιο της "ΕΠΑΝΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ".
Όλοι αυτοί, μαζί με τους οιονεί δημοσίους υπαλλήλους(ελ. επαγγελματίες, γιατροί, μηχανικοί δικηγόροι, συγκροτούν τους πρωταγωνιστές της αριστερής και δεξιάς πλειοψηφίας.
Εμείς οι υπόλοιποι κομπάρσοι.
Κάποτε, ακόμη και η εκλογή συνοικιακού συμβουλίου, θεωρούνταν γιορτή . ΤΩΡΑ;

Παρασκευή 5 Ιουνίου 2009

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ- ΑΦΙΕΡΩΜΑ - ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ- ΓΚΑΤΣΟΥ- ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ




Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Φαραντούρη
Άλλες ερμηνείες: Λαυρέντης Μαχαιρίτσας

Εκεί που φύτρωνε φλισκούνι κι άγρια μέντα
κι έβγαζε η γη το πρώτο της κυκλάμινο
τώρα χωριάτες παζαρεύουν τα τσιμέντα
και τα πουλιά πέφτουν νεκρά στην υψικάμινο.

Κοιμήσου Περσεφόνη
στην αγκαλιά της γης
στου κόσμου το μπαλκόνι
ποτέ μην ξαναβγείς.

Εκεί που σμίγανε τα χέρια τους οι μύστες
ευλαβικά πριν μπουν στο θυσιαστήριο
τώρα πετάνε αποτσίγαρα οι τουρίστες
και το καινούργιο πάν να δουν διυλιστήριο.

Κοιμήσου Περσεφόνη
στην αγκαλιά της γης
στου κόσμου το μπαλκόνι
ποτέ μην ξαναβγείς.

Εκεί που η θάλασσα γινόταν ευλογία
κι ήταν ευχή του κάμπου τα βελάσματα
τώρα καμιόνια κουβαλάν στα ναυπηγεία
άδεια κορμιά σιδερικά παιδιά κι ελάσματα.

Κοιμήσου Περσεφόνη
στην αγκαλιά της γης
στου κόσμου το μπαλκόνι
ποτέ μην ξαναβγείς.
ΠΗΓΗ: http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Lyrics&act=details&song_id=3364

Τρίτη 2 Ιουνίου 2009

ΙΟΥΝΙΟΣ: Ο ΠΡΩΤΟΣ ΜΗΝΑΣ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΘΕΡΙΣΜΟΥ





ΚΑΠΟΤΕ ΠΟΥ ΘΕΡΙΖΑΜΕ ΚΑΙ ΑΛΩΝΙΖΑΜΕ


Η δουλειά αρχίζει τα χαράματα κάθε μέρα και τελειώνει αργά το βράδυ. Το θερισμό τον έχουν αναλάβει οι γυναίκες, ενώ οι άντρες θα δέσουν και θα μεταφέρουν τα δεμάτια, θα φτιάξουν τις θημωνιές κ.λ.π. Στο πρώτο ξεκίνημα του θερισμού, κάνουν το σταυρό τους και ανταλλάσσουν ευχές. Καλοφάγωτα. Με χαρές. Οι εργαζόμενοι, εκτός από θεριστές και θερίστριες, αποκαλούνται αργάτες και αργάτισσες. Μοναδικό τους εργαλείο δουλειάς
ΤΟ ΔΡΕΠΑΝΙ (φωτογραφία επάνω)Σ.Σ. Αυτοί που τόχουν σύμβολο, ούτε που ξέρουν σε τι χρειαζόταν.

Ξεκινώντας, φτιάχνουν το πρώτο χερόβολο, που είναι στάχυα, όσο χωράει η χούφτα, οι χεριές κάνουν ένα δεμάτι, το οποίο το τυλίγουν με σίκαλη. Τέσσερα δεμάτια μας κάνουν ένα φόρτωμα και πεντακόσια δεμάτια, μία θημωνιά.

Πολλά μηχανεύονται οι θερίστρες για να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες του θερισμού. Έτσι, για το ήλιο φορούν τα μαντήλια, για τα τριβόλια (αγκαθωτοί σπόροι αγριόχορτου, φορούν κάλτσες στα πόδια και στα χέρια.

Για δροσερό νερό, χρησιμοποιούσαν το πήλινο σταμνί (βήκα), τοποθετημένο σε σκιερό μέρος (κάτω από κάποιο δέντρο σκεπασμένο με μπούρτσι από καλαμπόκι ή κουκουνάρι από πεύκο.
Πολλές φορές βλέπαμε τις κούνιες (νακες) των μωρών να κρέμονται κάτω από κάποιο πουρνάρι, που να το άφηνε η μάνα του, τόπαιρνε μαζί της στο χωράφι.

Το μεσημεριανό κολατσιό, περιελάμβανε συνήθως τυρί, ελιές (οπωσδήποτε) ψωμί και ίσως λίγο γάλα από την κατσίκα που την έπαιρναν μαζί τους για να βοσκήσει.
Τέντζερης, δεν έμπαινε πάνω στη φωτιά, γιατί οι νοικοκυρές θέριζαν.

Τα δεμάτια μεταφέρονται στα αλώνια, τοποθετημένα σε θημωνιές. Τη νύχτα μένουν εκεί και κοιμούνται, αφού φτιάξουν «απάγκιο» με δεμάτια.
Η νοικοκυρά, πριν το θέρο, θα ξυπνήσει τα μεσάνυχτα για να ζυμώσει το βδομαδιάτικο ψωμί και να ακολουθήσει τους άλλους όσο μπορεί πιο γρήγορα, γιατί είναι και ντροπή να πάει αργά στη δουλειά. Θα την πουν ανοικοκύρευτη.

Όλες οι στράτες είναι γεμάτες από σκόρπια στάχυα. Το ίδιο και οι δρόμοι του χωριού. Παντού μυρίζει καλαμιά. Το χωριό είναι τελείως άδειο. Όσοι δεν έχουν πάει στο θέρο για διάφορους λόγους, ντρέπονται και να κυκλοφορήσουν ακόμη. Γιατί. Θέρος, τρύγος, πόλεμος.
Θα ακολουθήσει το αλώνισμα, ο νερόμυλος και το πρώτο ψωμί από το καλοφάγωτο!