Η εποχή μας που, όπως είναι γνωστό, έχει αναδείξει το φαινόμενο του "αγανακτισμένου", προσφέρεται για την ερμηνεία ενός άλλου κοινωνικού φαινομένου, αυτό του πολίτη- πελάτη. Για πολλά χρόνια, δεν μπορεί να προσδιοριστεί με ακρίβεια η χρονική αφετηρία- ίσως μεταπολεμικά, η ατομική μας και κυρίως η συλλογική μας συμπεριφορά, μπορεί να χαρακτηριστεί ως συμπεριφορά άπληστων.
Πολλοί από τους συνέλληνες , με ελάχιστη προσπάθεια, έναντι άλλων , επιδιώκουν το μέγιστο όφελος.
Ανεχόμαστε πολλά και παραβλέπουμε περισσότερα από τα "κακώς κείμενα", σαν να αφορούν άλλους και όχι εμάς. Ενδεικτικά αναφέρουμε ορισμένα προκλητικά:
- σε ποια άλλη χώρα έχει απαξιωθεί ό,τι θεωρείται δημόσια περιουσία, ή αλλιώς κοινόχρηστα ή κοινόκτητα πράγματα.
- Πού αλλού υπάρχουν χιλιάδες συνταξιούχοι των 50 ετών, κατά κανόνα με προκλητικές συντάξεις.
- Υπάρχει άλλη χρεοκοπημένη χώρα όπου διαθέτει 1.000.000 μισθωτούς, και άλλους τόσους κρατικοδίαιτους πολίτες;
- Σε ποιό άλλος κράτος του πλανήτη υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες βολεμένοι που αποκλειστικό θέμα απασχόλησης είναι η κατανάλωση; Τα ενδιαφέροντα τους, ως πολίτες -επαγγελματίες καταναλωτές, εξαντλούνται στο τι θα αγοράσουν(από αυτοκίνητο έως τη μάρκα κινητού).
Οι ίδιοι, συνήθως, μετά το κοπιώδες επάγγελμα του αγοραστή, επιστρέφοντας στο σπίτι γίνονται πελάτες θεαμάτων, όπως του ποδοσφαίρου ή των ριάλτι και των "πολιτικών" τηλε-πολυθεαμάτων.
Οι περισσότεροι από αυτούς διαμαρτύρονται κατά των πολιτικών, από τους οποίους έχουν διοριστεί ρουσφετολογικά και απολαμβάνουν προκλητικούς μισθούς ή συντάξεις, χωρίς να διαθέτουν κανένα απολύτως προσόν.
Για αυτή την κοινωνική πληγή κανένας δεν διαμαρτύρεται, αντίθετα βρίσκουν βήμα να προβάλλουν το θράσος τους από τα γνωστά πρωινάδικα.
Έτσι λοιπόν έχει αναχθεί σε μείζον εθνικό ζήτημα η πλήξη των "πενομένων" επαγγελματιών πελατών. Σε λίγο θα τους δούμε μαζί με τους πραγματικά κολασμένους να απαιτούν "αποκατάσταση"!
Εμπρός λοιπόν της γης οι κολασμένοι να στηρίξουμε τους αναξιοπαθούντες "πελάτες"!!!
