Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2008
ΤΑ ΚΑΤΑ ΣΥΝΘΗΚΗ ΨΕΥΔΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ- ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΟΥ
Δεν είμαι συνταγματολόγος,ούτε πολιτικός επιστήμονας,ούτε βεβαίως νομικός,διαθέτω όμως κοινό νου και καταλαβαίνω- όπως και εκατομμύρια συνέλληνες, ότι για την υπόθεση αυτή, έχουν ειπωθεί τερατώδη ψεύδη.
Οι περισσότεροι γνωρίζουμε ότι στο δημόσιο για να συνεργαστούν υποχρεωτικά υπάλληλοι,ακόμη και του ιδίου υπουργείου, απαιτείται η εντολή:
Του προϊσταμένου του Τμήματος,όταν πρόκειται για απλούς υπαλλήλους.
Του προϊσταμένου της Διεύθυνσης ,όταν πρόκειται για τμηματάρχες.
Του προϊσταμένου της γενικής Διεύθυνσης,όταν πρόκειται για διευθυντές.
Του γενικού Γραμματέα, όταν πρόκειται για γενικούς Διευθυντές.
Του υφυπουργού ή υπουργού όταν προκειται για τους Γενικούς Γραμματείς.
Του πρωθυπουργού ,όταν πρόκειται για υπουργούς.
Αν ο κανόνας αυτός ισχύει για συνεργασία μεταξύ των υπαλλήλων του ιδίου υπουργείου , κατά μείζονα λόγο ισχύει για διαφορετικά υπουργεία και οργανισμούς.
Στην περίπτωση του συγκεκριμένου σκανδάλου υπουργοί και και διορισμένοι από την κυβέρνηση πρόεδροι οργανισμών και Νομικών Προσώπων του δημοσίου ψευδώς ισχυρίζονται,ότι υπάλληλοι του κράτους τους παραπλάνησαν.
Όλες οι γνωμοδοτήσεις των συλλογικών οργάνων και του Νομικού Συμβουλίου του κράτους, προκαλούνται από τον αρμόδιο υπουργό, δεν είναι δεσμευτικές για τον υπουργό και ΔΕΝ ΙΣΧΎΟΥΝ αν δεν τις αποδεχθεί ο αρμόδιος υπουργός ή υφυπουργός. Οι ψευδόμενοι διατείνονται ότι οι αποφάσεις για το σκάνδαλο λήφθηκαν από τις γνωμοδοτικές επιτροπές!!!
Ότι οι αποφάσεις για τις ανταλλαγές του νερού με ακίνητα που ανήκουν στα υπουργεία οικονομικών (Κ. Ε.Δ.),Αγροτικής Ανάπτυξης και Απασχόλησης, δεν τις έλαβε κανείς!!!
Ότι δεν υπήρξε κανένας ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΉΣ Η πρωτοβουλία για την αγαστή συνεργασία διαφορετικών υπουργείων ,υπηρεσιών, και οργανισμών, η αποτελεσματικότητα και κυρίως η ταχύτητα, έγινε χωρίς καμία υπουργική παρέμβαση.
Γνωρίζουμε ότι θεσμοθετημένες διυπουργικές επιτροπές, παρά τις συνεχείς παρεμβάσεις υπουργών, δεν παράγουν έργο , ακόμη και θέματα ήσσονος σημασίας.
Η εμπειρία διδάσκει ότι κανένας κακός υπουργός δεν μπορεί μόνος του να δώσει σημαντικά περιουσιακά στοιχεία του δημοσίου, χωρίς γνώση του Γραφείου του πρωθυπουργού.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου