Με αφορμή τη συζήτηση που γίνεται για τον αριθμό των Δήμων που θα πρέπει να έχει η χώρα μας, καταθέτω , μια πρόταση, που οι περισσότεροι συμπολίτες μας, κατ ιδίαν, συμφωνούν, αλλά, δημοσίως , δεν τολμούν να τη διατυπώσουν.
Το πρόβλημα δεν είναι πόσους Δήμους θα έχουμε, αλλά πόσους οικισμούς. Πριν από τη συνένωση των κοινοτήτων είχαμε περίπου 5500 κοινότητες, τώρα έχουμε γύρω στους 1200 Δήμους. Εξακολουθούμε όμως να έχουμε και σήμερα χιλιάδες οικισμούς ( χωριά)για τα οποία δαπανώνται πολλά χρήματα, χωρίς ωστόσο να έχουμε αποτέλεσμα. Δεν υπάρχουν δίκτυα ύδρευσης, αποχέτευσης, εσωτερικού φωτισμού, οδοποιίας, ικανοποιητική καθαριότητα.
Οι κάτοικοι, και κυρίως οι νέοι, στερούνται βασικών υπηρεσιών, παιδείας, πολιτισμού και βεβαίως αυτά τα αγαθά που ο σύγχρονος νέος έχει ανάγκη.
Συντηρούμε οικισμούς των 100, 200 και 500 κατοίκων, εξαπατώντας τους κατοίκους όταν υπόσχονται όλοι, και οι τοπικοί άρχοντες, ανάπτυξη, ενώ γνωρίζουν ότι ούτε σε χίλια χρόνια δεν πρόκειται αυτά τα χωριά να αποκτήσουν τις στοιχειώδεις υποδομές π.χ. αποχέτευση, ή οργανωμένο σχολείο, όσο για ωδείο ούτε στα προσεχή 100.000 χρόνια!!!
Μόνο μία λύση, κατά τη γνώμη μου υπάρχει: Κίνητρα για τη δημιουργία νέων οργανωμένων οικισμών με ελάχιστο αριθμό κατοίκων 10.000. Δηλαδή οι νέες άδειες οικοδομής να χορηγούνται μόνο σε επιλεγμένους χώρους, που έχουν σχεδιαστεί προκειμένου να μετεξελιχθούν σε σύγχρονους οικισμούς, ενώ θα απαγορεύεται η αδειοδότηση στους υπάρχοντες ή στο χωράφι του καθενός μας..
Σε πρώτη φάση το κράτος να προβεί στη δέσμευση των χώρων, εκπόνηση πρότυπου σχεδίου πόλης και, με τη θέσπιση ισχυρών κινήτρων και αντικινήτρων, να υποχρεωθούν οι πολίτες να χτίζουν πλέον τα σπίτια τους στους επιλεγμένους αυτούς χώρους.
Σε βάθος χρόνου 30-40 χρόνων θα αποκτήσει η χώρα μας σύγχρονους και οργανωμένους οικισμούς, έτσι ώστε ο κάτοικος της επαρχίας να έχει κι αυτός δικαίωμα στη ζωή!
Οτιδήποτε άλλο , δεν μπορεί να αλλάξει την κατάσταση, η οποία διαμορφώθηκε σε συγκεκριμένο ιστορικό πλαίσιο ( τουρκοκρατία)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου