Τούτος ο Μάης, είναι πράγματι αλλιώτικος!
Τα τελευταία τουλάχιστον 40 χρόνια, οι περισσότεροι από τους συνέλληνες, και κατ επέκταση το κράτος, ξοδεύαμε πολλά περισσότερα από αυτά που μπορούσαμε δανειζόμενοι, και τώρα ήρθε ο λογαριασμός !.
Εκ μέρους των ευαισθητοποιημένων και για λογαριασμό των παχύδερμων, των ιδιοτελών, αφασιακών και βολεμένων νεοελλήνων, ζητώ συγγνώμη από τα θύματα των αγώνων για ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.
Βρήκα λοιπόν αυτό το ποίημα- τραγούδι του N. Γκάτσου που ίσως ταιριάζει στη περίσταση
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Πρώτη εκτέλεση: Δήμητρα Γαλάνη
{Παράξενη πρωτομαγιά
μ' αγκάθια πλέκουν σήμερα στεφάνια
ηρθ' ο καιρός του "έχε γεια"
τι να την κάνεις πια την περηφάνια.} δις
Στα δυο σου μάτια τα χρυσαφιά
σκοτάδι πέφτει και συννεφιά
ποιες μπόρες φέρνεις και ποιες βροχές
σε κουρασμένες νεκρές ψυχές
σε κουρασμένες νεκρές ψυχές.
{Παράξενη πρωτομαγιά
ο ήλιος καίει το πέλαγο στη δύση
μα της καρδιάς την πυρκαγιά
πού θα βρεθεί ποτάμι να την σβήσει.} δις
Στα δυο σου μάτια τα χρυσαφιά
σκοτάδι πέφτει και συννεφιά
ποιες μπόρες φέρνεις και ποιες βροχές
σε κουρασμένες νεκρές ψυχές
σε κουρασμένες νεκρές ψυχές.
{Παράξενη πρωτομαγιά
μ' αγκάθια πλέκουν σήμερα στεφάνια
ηρθ' ο καιρός του "έχε γεια"
τι να την κάνεις πια την περηφάνια.} δις
Παράξενη πρωτομαγιά, παράξενη πρωτομαγιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου