Σε λιγότερο από είκοσι
ημέρες αλλάζει ο «Παλιός» χρόνος, το
2015. Ό χρόνος που φεύγει είναι φορτωμένος με πιο παράδοξα πολιτικά γεγονότα,
τα οποία επιβεβαιώνουν τον ατομοκεκρικό χαρακτήρα της νεοελλαδικής
πραγματικότητας. Τα κριτήρια με τα οποία
επιλέξαμε τους τωρινούς κυβερνώντες ήταν ατομοκενρικά ή, και στην καλύτερη
περίπτωση, συντεχνιακά. Σε αυτά πρέπει να προσθέσουμε και τους ψυχολογικούς
παράγοντες, θυμός, οργή, αγανάκτηση. Ας μην ξεχνάμε τους νεοαστούς στην πλατεία
συντάγματος, τους λεγόμενους αγανακτισμένους και την ηχηρή απουσία των
πραγματικά εξαθλιωμένων.
Ένας ταλαντούχος νεαρός,
άεργος, μικροαστός, με λαϊκίστικη ρητορική (Α. Τσίπρας), κατάφερε να εξαπατήσει μεγάλο τμήμα του
εκλογικού σώματος και να συγκυβερνήσει
με το ακροδεξιό μόρφωμα του Καμμένου.
Από την άλλη πλευρά
είχαμε μια κουρασμένη και φθαρμένη
συγκυβέρνηση. που είχε πλήρη αδυναμία να πείσει ακόμη και για την αναγκαιότητα ορισμένων μέτρων. Τα δύο πολιτικά σχήματα(
ΠΑ.ΣΟ.Κ ΚΑΙ Ν.Δ) φορτώθηκαν όλες τις επιλογές του πολιτικού συστήματος της μεταπολεμικής
Ελλάδας. Αντίθετα, η λεγόμενη ανανεωτική Αριστερά, με επικεφαλής τον Α. Τσίπρα,
πρόβαλλε το καινούργιο , το άφθαρτο και το ανατρεπτικό. Στοιχεία που αγγίζουν
το θυμικό κάθε πολίτη- πελάτη.
Πολλοί από εμάς, που ανδρωθήκαμε
πολιτικά τα τελευταία σαράντα χρόνια, θεωρούσαμε την ελληνική εκδοχή της Αριστεράς
σαν κάτι ιερό. Στην πολιτική μας συνείδηση Αριστερός ήταν αυτός
που εξέφραζε τις διαχρονικές αξίες της πολιτικής
αρετής. Πολιτικό ήθος, αγώνας για το δίκιο και τη λευτεριά από κάθε μορφή
δουλείας. Ανιδιοτέλεια, κοινωνική δικαιοσύνη, πρόοδος. Και πάνω από όλα, αγώνας
για μια κοινωνία δίκαιη, με πολίτες καλλιεργημένους και αλληλέγγυους.
Δεν χρειάστηκε παρά
μόνο λίγες ημέρες, από τότε που η Αριστερά πήρε την πολιτική εξουσία, για
δείξει και να αποδείξει ότι αυτό που ενδιέφερε, τον αλαζόνα νεαρό πρωθυπουργό,
ήταν η κατάληψη και η διατήρηση της εξουσίας,
με κάθε τρόπο.
Αυτό το πέτυχε!. Εκείνο όμως που πέθανε ήταν το όνειρο μας…….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου