ΚΑΠΟΤΕ ΠΟΥ ΘΕΡΙΖΑΜΕ ΚΑΙ ΑΛΩΝΙΖΑΜΕ
Η δουλειά αρχίζει τα χαράματα κάθε μέρα και τελειώνει αργά το βράδυ. Το θερισμό τον έχουν αναλάβει οι γυναίκες, ενώ οι άντρες θα δέσουν και θα μεταφέρουν τα δεμάτια, θα φτιάξουν τις θημωνιές κ.λ.π. Στο πρώτο ξεκίνημα του θερισμού, κάνουν το σταυρό τους και ανταλλάσσουν ευχές. Καλοφάγωτα. Με χαρές. Οι εργαζόμενοι, εκτός από θεριστές και θερίστριες, αποκαλούνται αργάτες και αργάτισσες. Μοναδικό τους εργαλείο δουλειάς
ΤΟ ΔΡΕΠΑΝΙ (φωτογραφία επάνω)Σ.Σ. Αυτοί που τόχουν σύμβολο, ούτε που ξέρουν σε τι χρειαζόταν.
Ξεκινώντας, φτιάχνουν το πρώτο χερόβολο, που είναι στάχυα, όσο χωράει η χούφτα, οι χεριές κάνουν ένα δεμάτι, το οποίο το τυλίγουν με σίκαλη. Τέσσερα δεμάτια μας κάνουν ένα φόρτωμα και πεντακόσια δεμάτια, μία θημωνιά.
Πολλά μηχανεύονται οι θερίστρες για να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες του θερισμού. Έτσι, για το ήλιο φορούν τα μαντήλια, για τα τριβόλια (αγκαθωτοί σπόροι αγριόχορτου, φορούν κάλτσες στα πόδια και στα χέρια.
Για δροσερό νερό, χρησιμοποιούσαν το πήλινο σταμνί (βήκα), τοποθετημένο σε σκιερό μέρος (κάτω από κάποιο δέντρο σκεπασμένο με μπούρτσι από καλαμπόκι ή κουκουνάρι από πεύκο.
Πολλές φορές βλέπαμε τις κούνιες (νακες) των μωρών να κρέμονται κάτω από κάποιο πουρνάρι, που να το άφηνε η μάνα του, τόπαιρνε μαζί της στο χωράφι.
Το μεσημεριανό κολατσιό, περιελάμβανε συνήθως τυρί, ελιές (οπωσδήποτε) ψωμί και ίσως λίγο γάλα από την κατσίκα που την έπαιρναν μαζί τους για να βοσκήσει.
Τέντζερης, δεν έμπαινε πάνω στη φωτιά, γιατί οι νοικοκυρές θέριζαν.
Τα δεμάτια μεταφέρονται στα αλώνια, τοποθετημένα σε θημωνιές. Τη νύχτα μένουν εκεί και κοιμούνται, αφού φτιάξουν «απάγκιο» με δεμάτια.
Η νοικοκυρά, πριν το θέρο, θα ξυπνήσει τα μεσάνυχτα για να ζυμώσει το βδομαδιάτικο ψωμί και να ακολουθήσει τους άλλους όσο μπορεί πιο γρήγορα, γιατί είναι και ντροπή να πάει αργά στη δουλειά. Θα την πουν ανοικοκύρευτη.
Όλες οι στράτες είναι γεμάτες από σκόρπια στάχυα. Το ίδιο και οι δρόμοι του χωριού. Παντού μυρίζει καλαμιά. Το χωριό είναι τελείως άδειο. Όσοι δεν έχουν πάει στο θέρο για διάφορους λόγους, ντρέπονται και να κυκλοφορήσουν ακόμη. Γιατί. Θέρος, τρύγος, πόλεμος.
Θα ακολουθήσει το αλώνισμα, ο νερόμυλος και το πρώτο ψωμί από το καλοφάγωτο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου