Τρίτη 19 Μαρτίου 2013

18 ΜΑΡΤΙΟΥ 1936: ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ


Το φέρετρο τοποθετείται στον τάφο, στο Ακρωτήρι. Διακρίνεται και ο τότε Μητροπολίτης Κρήτης Τιμόθεος Βενέρης (“Εθνος”, 30 Μαρτίου 1936)


Για το ιστορικό αυτό γεγονός, ακολουθεί απόσπσπσμα από την εφημεριδα " ΠΑΤΡΙΣ" ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

" ...Ο Πρόεδρος δεν έζη πλέον...Πόσοι και πόσοι όμως Ελληνες, φίλοι και θαυμασταί του Ελευθερίου Βενιζέλου, εις όλας τας γωνίας της Ελληνικής γης, εις την Βόρειον Ελλάδα και εις την γενέτειράν του, την Κρήτην, εις την Ηπειρον και την Πελοπόννησον, δεν διήρχοντο στιγμάς αγωνίας πλάι εις τα ραδιόφωνα, εις τα τηλεγραφεία και τας εγκαταστάσεις ασυρμάτων, εις τα γραφεία των εφημερίδων, αναμένοντες με Ιώβειον υπομονήν, κατηφείς και συγκεκινημένοι νέα από το Παρίσι για την πολύτιμη υγεία Εκείνου. Και πόσοι άλλοι έχοντες την εικόνα του Εθνάρχου δίπλα εις τα εικονίσματα του σπιτιού των, δεν προσηύχοντο καθʼ όλην την νύκτα και δεν έταζαν εις τη Μεγαλόχαρη και τον Αγιο Ελευθέριο βαρύτιμα τάματα για να σώσουν τον Πρόεδρο από τα νύχια του Χάρου, που επάλευε μιάν ολάκαιρη νύκτα στήθος προς στήθος με τον αετό της ελληνικής πολιτικής.

Η Αθήνα χθες εξύπνησεν έπειτα από ύπνον ολίγων μόνον ωρών, βαρύθυμη και συντετριμμένη. Ο λαός εροφούσε κυριολεκτικώς το περιεχόμενον των πρωινών εφημερίδων. Ο Βενιζέλος ψυχορραγούσε. Ο επιθανάτιος ρόγχος του διέσχιζε τους αιθέρας και έφθανε μέχρι της αγωνιώσης Ελλάδος, σαν πνοή παγερού ανέμου. Οι αθηναϊκοί δρόμοι εστέναζον. Ο Αττικός ουρανός εκαλύπτετο από γκρίζα σύννεφα. Το παν εθρήνει...
Ο Πρόεδρος την 10.50ʼ παρέδιδε το πνευμα του. Αποχαιρετούσε για στερνή φορά την Ελλάδα. Την αγαπημένη πατρίδα Του, που για το μεγάλωμά της εθυσίασε μια ζωή ολάκαιρη. Ο Βενιζέλος έσβυνεν αργά-αργά κι ο θάνατος σαν χάδι απαλό του σφαλούσε τα μάτια...

Ο Πρόεδρος παρεδίδετο εις τον αιώνιον ύπνον του. Δεν ήταν πλέον παρά ένας θρύλος.

Και κατόπιν η “Πατρίς”. Η εφημερίς αυτή που σʼ όλη τη μακρά σταδιοδρομία του ευρίσκετο στο πλευρό του Μεγάλου Αρχηγού, ανήγγειλε πρώτο το θάνατο του Εθνάρχου. Κι αμέσως αυθόρμητα υψώνονταν σʼ όλα τα μπαλκόνια της Αθήνας, μεσίστιες σημαίες με μαύρα κρέπια. Η Ελλάς από της στιγμής εκείνης είχε πληγή καιρίως από την μεγαλυτέραν εθνικήν συμφοράν του τελευταίοιυ αιώνος..."   ΠΑΤΡΙΣ 19-3-1936




Δεν υπάρχουν σχόλια: