Κατά καιρούς οι αναλυτές και σχολιαστές της επικαιρότητας τοποθετούν την Ηλεία στην τελευταία θέση της ανάπτυξης. Νομίζω ότι αδικούν τον τόπο μας όταν αγνοούν το γεγονός ότι η Ηλεία έχει και πρωτιές . Τους τελευταίους μήνες η πρωτεύουσα του Νομού καθώς και άλλοι μεγάλοι Δήμοι βρίσκονται στην πρώτη θέση ως προς τη διαχείριση των παραγόμενων σκουπιδιών.
Το πρόβλημα της παραγωγής και διαχείρισης των απορριμάτων στο νομό Ηλείας, αλλά και γενικότερα στην Ελλάδα, παραμένει για πολλά χρόνια άλυτο.
Στην Ηλεία το πρόβλημα παραγωγής και διαχείρισης των σκουπιδιών έχει ηλικία πάνω από είκοσι πέντε χρόνια.
Γνωστή είναι η ιστορία της « Τριανταφυλλιάς», θέση που ανήκε διοικητικά στην τότε Κοινότητα Κορυφής Ν. Ηλείας ( πριν από τους καποδιστριακούς Δήμους, δηλ. μέχρι το 1997). Η συγκεκριμένη θέση, που βρισκόταν πολύ μακριά από την πόλη της Αμαλιάδας, επελέγη από τους μελετητές ως ο κατάλληλος χώρος για την κατασκευή ΧΥΤΑ Η επιλογή αυτή προκάλεσε αντιδράσεις από ορισμένους Αμαλιαδίτες, οι οποίοι απαίτησαν την ματαίωση της όλης διαδικασίας για την κατασκευή του έργου. Αντίθετα, οι ίδιοι- ως κήνσορες της περιβαλλοντικής ηθικής, ήταν διατεθειμένοι να δεχθούν τα σκουπίδια στην Τριανταφυλλιά αν γινόταν η κατασκευή του λεγόμενου Νομαρχιακού Νοσοκομείου στα διοικητικά όρια του δήμου Αμαλιάδας!.
Και την εποχή εκείνη, όπως άλλωστε σε κάθε εποχή κυριάρχησε η σκοπιμότητα έναντι του λαϊκού συμφέροντος.
Ο λαϊκισμός ορισμένων παραγοντίσκων της «τοπικής κοινωνίας» σε αγαστή συνεργασία με τους επίδοξους επιβήτορες της τοπικής αυτοδιοίκησης, συγκρότησαν κοινό μέτωπο με τους αυτοανακηρυχθέντες προστάτες της οικολογικής ισορροπίας, προκειμένου να σταματήσουν την οικολογική καταστροφή. Βασικό αίτημα της ετερόκλητης ομάδας διαμαρτυρίας η ….. εξαφάνιση των σκουπιδιών μέσω της ματαίωσης του έργου!
Από τότε πέρασαν πολλοί σωτήρες: δήμαρχοι, δημοτικοί σύμβουλοι, νομάρχες νομαρχιακοί σύμβουλοι, περιφερειάρχες, περιφερειακοί σύμβουλοι, χωρίς ωστόσο να τολμήσουν να ασχοληθούν με τα αυτονόητα.
Έτσι, το θέμα των απορριμάτων ήταν για όλους αυτούς ανύπαρκτο πρόβλημα. Πριν από τις εκλογές, όλοι τους, καλλιεργούσαν προσδοκίες ότι ο τόπος μας θα γινόταν ένας επίγειος παράδεισος!. Ο δημόσιος λόγος- με τη βοήθεια των τοπικών Μ.Μ.Ε, κατακλυζόταν από μεγαλόστομες διακηρύξεις, ενώ ο λαϊκισμός ακύρωνε κάθε «αντιλαϊκή» άποψη.
Ακόμη και σήμερα που όλα έχουν χρεοκοπήσει, ο τηλεοπτικός λαϊκισμός συμπαρασύρει κάθε συνετή φωνή.
Ύστερα από όλα αυτά, τίθεται ένα απλό και αφελές ερώτημα: αφού δεν είμαστε ικανοί να διαχειριστούμε ούτε τα σκουπίδια, πώς είναι δυνατόν να πιστεύουμε ότι μπορούμε να βελτιώσουμε τους δείκτες της ποιότητας της ζωής μας;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου