Οι εξελίξεις στα πολιτικά μας πράγματα αναδεικνύουν τις
χρόνιες παθογένειες της νεοελληνικής νοοτροπίας, όπου το αυτονόητο φαντάζει επαναστατικό.
Ενδεικτικά παραδείγματα : η διαμάχη που έχει ξεσπάσει για το
θέμα του επανελέγχου της μετατροπής των συμβάσεων δημοσίων υπαλλήλων από
ορισμένου σε αορίστου χρόνου, με το γνωστό( φαύλο) διάταγμα Παυλόπουλου(ΠΔ 164/2004 ΦΕΚ 134/Α/19.7.2004). Επίσης, το θέμα της αξιολόγησης του προσωπικού που εργάζεται
στο δημόσιο.
Κι ένα άλλο:
ο έλεγχος των πλαστών δικαιολογητικών ( τίτλοι σπουδών, πιστοποιητικά,
βεβαιώσεις) για εκείνους τους κρατικούς λειτουργούς που έκαναν χρήση, προκειμένου να διοριστούν ή να προαχθούν στο
δημόσιο.
Περιορίζομαι μόνο σε
αυτά, θέτοντας ορισμένα εύλογα ερωτήματα.
Σε ποια άλλη χώρα του
κόσμου, οι ρουσφετολογηθέντες, ιδίως μετά το 1994( Νόμος ΑΣΕΠ), οι φαύλοι και
οι παράνομα διορισμένοι στο δημόσιο, θα
εύρισκαν ένθερμους υπερασπιστές;
Γιατί σε όλα τα
λεγόμενα πολιτισμένα κράτη οι κρατικοί λειτουργοί αξιολογούνται και γιατί στο
Ελαδιστάν ακόμη το συζητάμε;
Πού αλλού η παρανομία
αποκτά προοδευτικό πρόσημο, ενώ η νομιμότητα βαφτίζεται αυταρχισμός;
Στην Ελλάδα του 2014
δεν θεωρείται αυτονόητη η απομάκρυνση από το δημόσιο για όποιον διορίστηκε παράνομα, αλλά ούτε και
θεωρείται ζητούμενο. Κόμματα, τηλεπαρουσιαστές, τηλεμαϊντανοί και επαγγελματίες
συνδικαλιστές, προβάλλουν σθεναρή αντίσταση
σε όποιον επιχειρεί να ελέγξει τη νομιμότητα των συμβάσεων. Στο ίδιο πνεύμα
κινούνται και όσοι αντιδρούν στην αξιολόγηση. Για όσους γνωρίζουν, επί υπουργίας Ραγκούση θεσπίστηκαν ειδικοί κανόνες για την εξέλιξη των στελεχών
του δημοσίου. Με βάση το νομοθέτημα αυτό, για τις θέσεις ευθύνης στο δημόσιο( προϊστάμενος
Τμήματος, Διεύθυνσης, Γενικής Διεύθυνσης) προβλέπεται γραπτή εξέταση ( με την εγγύηση
του ΑΣΕΠ). Τέσσερα χρόνια μετά δεν εφαρμόστηκε.
Και κάτι για τους εκπαιδευτικούς
μας: από την κατάργηση του αναχρονιστικού θεσμού του επιθεωρητή(30 χρόνια πριν
), δεν έχει θεσπιστεί τίποτε στη θέση του. Οι κατά καιρούς νομοθετικές
παρεμβάσεις σε θέματα αξιολόγησης, μένουν στα χαρτιά, χωρίς να εφαρμόζονται.
Αν και όλα αυτά θεωρούνται
αυτονόητα η εφαρμογή τους συνιστά …..επαναστατική πράξη.
Υπάρχουν ακόμη
πολλά ελληνικά παράδοξα. Χαρακτηριστικό
παράδειγμα ελληνικής ….μαγκιάς, το κάπνισμα στα καφέ ή στα κέντρα διασκέδασης.
Χρόνια τώρα έχου θεσπιστεί απαγορευτικές διατάξεις, αλλά εμείς καμαρώνουμε που αντιστεκόμαστε στους…… αντιδραστικούς
τέτοιους νόμους.
1 σχόλιο:
Αγαπητέ Σταθη
Ποιος θα μπορουσε να διαφωνήσει με τις άριστα τεκμηριωμένες απόψεις και θεσεις σου, για τα λεγόμενα "αυτονοητα" για τα οποια καποιοι (τολμώ να πω σαν κι εμάς) δωσαμε κατι απο το καλλίτερο κομάτι της ζωής...
Όμως, οι σημερινές μεταρρυθμισεις (που επρεπε να εφαρμοστούν τότε και οχι με την επιβολή κάποιων Φουχτελ...) για αξιοκρατία, νομιμότητα, αξιολογηςη κλπ, απο ποιους επιζητουνται; Μα, απο εκεινους που διόριζαν, παρανομούσαν εν γνώσει τους για να μη πω οτι εξωθουσαν (τους έπαιρναν απο το χερι και τους στοιβαζαν σε θεσεις) προς παρανομο διορισμό. Μετα, κακώς-κακιστα και οι "ευργετηθέντες" συνελληνες το επεδίωξαν, αλλά πόσο οι ιδιοι έχουν το μοναδικό φταιξιμο;;; Ένα ειναι το μονο σιγουρο, οτι δεν γινεται αυτη η "εξυγίανση" για ενα καλλίτερο αύριο, γινεται για τα ματια του κοσμου και για για να εξοικονομηθούν τα "λυτρα" για τους ληστές...
Ωρες, ωρες σκεφτομαι ότι αυτη η κριση που περνάμε το μονο καλο που μπορει να φέρει ειναι να μαζευτουμε λιγο, ολοι κι εμείς που λεμε ευθαρσώς τη γνώμη μας και τααιδιά μας να αλλαξουν τη νοοτροπια ημών που ανεχόμαστε χρονια τώρα τους αθλιους εξουςιαςτές εξαθλιωτές ψυχών και συνειδήσεων. Για να μην πω, οτι άθελά μας τους σιγοντάραμε...Γιατι διαφορετικά, θα βρεθπυμε σε χειρότερες μέρες απο αυτές του παρελθόντος με τα πλαστα πιστοποιητικά και τα λοιπά απαραδεκτα της εποχής εξουςίας εκεινων που σήμερα καμωνονται τους "εξυγιαντές", ενω στην πραγματικότητα ειναι απλα υποτελείς γιατι "ο λυκος την τριχα αλλαζει και οχι τη γνεμη(σ.γνωμη)" που ελεγε η σοφη γιαγιά μου η Μαριά του Ρώδη....
Δημοσίευση σχολίου