Για πρώτη φορά αναρτώ ένα θέμα
παρα-πολτικό. Αυτό γίνεται ως διαμαρτυρία, γιατί μια κορυφαία συνταγματική, πολιτική και
κοινοβουλευτική διαδικασία μετατρέπεται σε τηλεοπτικό θέαμα.
Και τότε,
τηλεπαρουσιαστές, διασκεδαστές και τηλεμαϊντνοί γίνονται κήνσορες της πολιτικής
ηθικής και τηλεοπτικής αισθητικής. Και εμείς, ο «υπερήφανος» λαός, που τα
τελευταία χρόνια μορφωνόμαστε από τα πρωινάδικα και από τηλεθεάματα των οκτώ, με ευθύνη μας, γινόμαστε πελάτες, ενώ
διατυπώνουμε για όλα τα θέματα γνώμη , χωρίς γνώση και κρίση.
Υποστήριζα και υποστηρίζω πως η
ιδιότητα του πολίτη είναι ή πρέπει να είναι τιμητικός τίτλος, που συνεπάγεται
ευθύνη. Γι αυτό το λόγο προϋποθέτει καθημερινή προσπάθεια για γνώση και
πολιτική παιδεία.
Δεν μπορούμε όμως από τη μια να
παριστάνουμε τους πολίτες και από την άλλη να είμαστε πελάτες – οπαδοί σε
διάφορες ομάδες- κόμματα, ποδοσφαιρικές ομάδες, θεατές σε τηλεπαράθυρα, όπως και
σε εκπομπές τύπου Ανίτας Πάνια.
Θα ισχυριστεί κάποιος ότι είναι
υπερβολική και άδικη αυτή η προσέγγιση.
Ίσως, αλλά ποιος μπορεί να μου εξηγήσει το φαινόμενο, όπου οι λεγόμενες σοβαρές
εφημερίδες, εκπομπές, διαλέξεις ή ακόμη
και συζητήσεις προσελκύουν όλο και λιγότερους πολίτες. Κι όποιος επιχειρεί να
ξεφύγει από την κυρίαρχη πολιτική και τηλεοπτική αισθητική, θεωρείται γραφικός.
Αντίθετα, αποδεκτός είναι εκείνος που καταπίνει μασημένη τροφή κάκιστης
ποιότητας.
Αν εμείς, οι πελάτες όλων των τηλεθεαμάτων,
είχαμε μια άλλη αισθητική, κανένας Παπαδάκης, Λαζόπουλος ή ψεκασμένος δεν θα διαδραμάτιζε
ρόλο στα πολιτικά πράγματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου