ΠΡΟΝΟΜΙΙΟΥΧΩΝ ΠΡΟΚΛΗΣΗ

Όταν χιλιάδες εργαζόμενοι του ιδιωτικού κυρίως τομέα, αλλά και του δημοσίου υφίστανται ονομαστική και πραγματική μείωση των αποδοχών τους ορισμένοι προνομιούχοι εξακολουθούν να προκαλούν.
Σήμερα "απεργούσαν" οι πενόμενοι "εργαζόμενοι" στην κρατική ΕΡΤ. Βάζω εισαγωγικά στις λέξεις απεργούσαν και εργαζόμενοι επειδή απεργεί κάποιος που πραγματικά εργάζεται σε καθημερινή οκτάωρη βάση και όχι όταν αμείβονται για υποτιθέμενη οκτάωρη εργασία. Μιλώ για πρόκληση στην ΕΡΤ γιατί σ αυτή είμαστε αναγκαστικά συνδρομητές- πελάτες,επομένως ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ και ΥΠΟΧΡΕΟΥΜΑΣΤΕ να έχουμε λόγο.
Οποιαδήποτε μισθολογική αύξηση θα καταβληθεί από τους ατυχείς πελάτες- πολίτες, μέσω της υποχρεωτικής εισφοράς.
Δεν ισχυρίζομαι ότι όλοι στην ΕΡΤ αμείβονται πλουσιοπάροχα, αλλά οι αποδοχές των περισσοτέρων, συγκριτικά με τους εργαζόμενους του στενού δημόσιου τομέα, καθώς και του ιδιωτικού τομέα, είναι προκλητικές. Όσο για τον αριθμό των αμειβομένων και τις διαδικασίες για την πρόσληψή τους, μια λέξη μπορεί να τα χαρακτηρίζει: όνειδος!.

ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΛΙΜΕΝΕΡΓΑΤΕΣ

Με συνθήκες εργασίας που δεν διέπονται από την ελληνική και την ευρωπαϊκή νομοθεσία και με συμβάσεις που περιλαμβάνουν όρους που απαντώνται στο κινέζικο μοντέλο εργασίας εργάζονται πλέον οι εργαζόμενοι της προβλήτας ΙΙ.
Στο ΣΕΜΠΟ της Cosco οι εργαζόμενοι προσλαμβάνονται ως ανειδίκευτοι εργάτες. Η εργασία τους είναι οκτάωρη, σε κυλιόμενες βάρδιες και το ωράριο είναι συνεχές ή σπαστό. Το ημερομίσθιο είναι 40 ευρώ την ημέρα ενώ περιλαμβάνονται σε αυτό τα επιδόματα και οι πρόσθετες αμοιβές για νυχτερινή εργασία, αργίες, υπερεργασία, εκτός έδρας, καθώς και όλες οι κρατήσεις. Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι προβλέπεται ημερομίσθιο οι εργαζόμενοι πληρώνονται την τελευταία ημέρα του μήνα. Οι οποιεσδήποτε έξτρα παροχές εναπόκεινται στη διάθεση της διοίκησης και μπορούν να ανακληθούν ανά πάσα στιγμή. Επιπλέον, υπάρχουν εργαζόμενοι που τελούν υπό καθεστώς «εκ περιτροπής εργασίας» και μάλιστα υπογράφοντας ημερήσιες συμβάσεις.

Αυτό είναι ένα μόνο από τα πολλά δικαιώματα που η εταιρεία έχει φροντίσει να... εξασφαλίσει για τον εαυτό της αφού επιπλέον μέσω διαφόρων επαχθών όρων που αναφέρονται στην πίστη των εργαζομένων στην εταιρεία αυτή φροντίζει να εξασφαλίσει έναν «όρκο σιωπής» από τους εργαζόμενους. Επιπλέον έχει το δικαίωμα μετακίνησης των εργαζομένων χωρίς τη σύμφωνη γνώμη τους αλλά και το δικαίωμα καταγγελίας της σύμβασης σε περίπτωση που ένας εργαζόμενος απουσιάσει χωρίς άδεια για τρεις ημέρες σε διάστημα ενός έτους. Επιπλέον προβλέπεται ότι, σε περίπτωση ασθένειας του εργαζόμενου, η εταιρεία δικαιούται να ελέγχει τον ασθενή με δικό της γιατρό.

Επιπροσθέτως δεν υπάρχει κανονισμός εργασίας, δεν επιτρέπεται η ίδρυση σωματείου ενώ δεν η εταιρεία δεν αναγνωρίζει τη δικαιοδοσία του Εργατικού Κέντρου, της Ομοσπονδίας Υπαλλήλων Λιμένων, αλλά ούτε της ΓΣΕΕ και των Ευρωπαϊκών Συνδικάτων.

Σχόλιο του Σ.Χ.Χ.
Όπως δείχνουν τα πράγματα, εκεί οδηγούν την πλειονότητα των εργαζομένων οι,εκ του ασφαλούς "αγωνιστές" των βολεμένων και της αριστοκρατικής "εργατικής" τάξης έκπρόσωποι, αφού καλύπτουν συνδικαλιστικά και πολιτικά ετήσιες αμοιβές 100.000 ευρώ σε "εργάτες" στα κρατικά λιμάνια και γενικότερα όλους τους υψηλόμισθους "εργαζομένους" του δημοσίου και των ΔΕΚΟ.

ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2010 ΣΕ ΑΘΗΝΑ & ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: Ο ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

Οι περιφερειακές και οι δημοτικές εκλογές τελείωσαν με τις επαναληπτικές (14- 11-2010) στις περιοχές όπου οι υποψήφιοι δεν εξελέγησαν από τον πρώτο γύρω. Η αποτίμηση αυτών των εκλογών θα μπορούσε να συνοψιστεί με τη φράση "μία από τα ίδια", αν δεν είχε μια πρωτοφανή ανατροπή στα μέχρι τώρα μεταπολιτευτικά δεδομένα : ανάδειξη δυο επιφανών πολιτών σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
Πράγματι, οι δύο εκλεγμένοι πλέον δήμαρχοι δεν υπήρξαν κομματικά στελέχη, και ως βασικό τους προσόν έχουν μια πετυχημένη επαγγελματική πορεία, με την ιδιαίτερη προσωπική διαδρομή του καθενός.
Η κατάσταση και στις δύο αυτές πόλεις, όπου κατοικεί το 70% σχεδόν του ελληνικού πληθυσμού, είναι τραγική. Εν μέσω λοιπόν της μεγαλύτερης μεταπολεμικά κρίσης καλούνται να αποδείξουν πως οι πολιτικές και πολιτισμικές αξίες που εκπροσωπούν μπορούν να τις μεταλαμπαδεύσουν σε όλους εμάς που για πολλά χρόνια έχουμε εθιστεί στη φασιστική ιδιοτέλεια. Η εκλογή των δυο δημάρχων σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να αποτελεί αλλαγή του μεταπολιτευτικού μοντέλου, όμως ίσως αποτελέσει το πρώτο βήμα για μια "νέα μεταπολίτευση», αφού όπως έχει αποδειχθεί, η επαγγελματική ενασχόληση με την πολιτική συνεπάγεται την απώλεια επαφής με την πραγματικότητα.

ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΕΛΠΙΖΑΜΕ

Τούτες τις μέρες, για όσους τότε από τη γενιά μας ματώσανε, είναι μέρες μνήμης. Για τους άλλους – σε όλες τις γενιές και εποχές υπάρχουν και οι άλλοι, όλες οι ημέρες είναι το ίδιο. Γιατί οι άλλοι δε βγήκαν ποτέ από τη βολή τους, δε ρίσκαραν τίποτε, δε σκέφτηκαν, παρά μόνο το τομάρι τους, οι κυρ Παντελίδες κατά τον Π. Τζαβέλα. Μιλώ για αυτούς που «βάλανε την έγνοια προσκεφάλι και καλοσύνη δεν τους άγγιξε καμιά».Για όλους όσους ονειρευτήκαν. Για όσους αγωνιούν και αγωνίζονται. Για όσους ακόμα θυμούνται και οραματίζονται έναν καλύτερο κόσμο.
Βρήκα ένα σημείωμα που είχα γράψει ή μάλλον αντιγράψει από μια εφημερίδα( δε θυμάμαι σε πια). Θα προσπαθήσω να το μεταφέρω, όχι σαν νοσταλγία, αλλά σαν ενισχυτικό της συλλογικής μνήμης.
«Στα χρόνια της αθωότητας πιστεύαμε ότι οι στίχοι ενός τραγουδιού, τα λόγια ενός ποιητή, οι μεστωμένοι διάλογοι του επαναστατικού θεάτρου αρκούσαν για να αλλάξουν τη τροχιά του πλανήτη. Η πολυτέλεια του χρόνου και οι παραπανίσιεςαντοχές επέτρεπαν το τράβημα των συζητήσεων μέχρι το πρωί. Άνισαν καθώς εξελισσόταν η κουβέντα σε βάρος του ορθολογισμού, φανταζόμασταν πως η αμφισβήτηση μπορεί να δαμάσει τις ερινύες της πραγματικότητας και να κοπάσει τα ουρλιαχτά των σειρήνων. Όπως και να ΄χε μιλάγαμε, γράφαμε και σκεπτόμασταν πολιτικά. Διαβάζαμε φιλοσοφία, ιστορία, αναλύαμε στο μέτρο του δυνατού τον Αριστοτέλη. Εεπενδύαμε στον Νερούντα, στις ιστορικές αναφορές των « ημερολογίων» του Σεφέρη, στα τραγούδια με το μελαγχολικό στίχο…»Εκείνες οι μέρες περάσανε και μαζί τους άλλαξε χρώμα η εποχή της καθημερινότητάς μας…….

ΠΕΘΑΝΕ Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ΕΚΤΩΡ ΚΑΚΝΑΒΑΚΟΣ

Πέθανε ο ποιητής και αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης Έκτωρ Κακναβάτος,λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Γιώργου Κοντογιώργη, σε ηλικία 90 ετών. Ο Έκτωρ Κακναβάτος, λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Γιώργου Κοντογιώργη, γεννήθηκε το 1920 στον Πειραιά. Μεταξύ 1937 και 1941 σπούδασε μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και κατόπιν εργάστηκε ως καθηγητής στην ιδιωτική εκπαίδευση.

Στην Κατοχή πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση, ενώ το 1947 εξορίστηκε στην Ικαρία και στη Μακρόνησο. Είχε διατελέσει σύμβουλος στο Υπουργείο Παιδείας και αντιπρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της Εταιρείας Συγγραφέων.

Φωνή μου ράτσα υψικάμινου

Πρώτον: σε θέλουνε ακίνδυνη και να ξεχνάς
κι ύστερα καλή μ' αυτούς φιλεναδίτσα
τρυφερή
υποσχετική
οι αχρείοι.

Φωνή μου ράτσα υψικάμινου από πλευρό
ανοιχτό του αίλουρου, της ανηφόρας
απ' τα εννιά σκοινιά του βούρδουλα
κι ο ήλιος φίδι μες στο σύρμα.
Μην ξεχάσεις~ φτύσ' τους.

Ας περιμένουν να σε σβήσω με νερό
ή κατά τες συνταγές αρχαίων Ελληνοσύρων
ας περιμένουν οι αχρείοι.

1967

7 ΝΟΕΜΒΡΗ: ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΕΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

Την Κυριακή 7 Νοέμβρη 2010 γίνονται, για πρώτη φορά στη χώρα μας, εκλογές για την ανάδειξη Περιφερειαρχών και περιφερειακών Συμβουλίων, όπως επίσης Δημάρχων και δημοτικών συμβουλίων, μετά τη νέα διοικητική διαίρεση. Ο δημόσιος πολιτικός διάλογος που διεξάγεται, επικεντρώνεται γύρω από το "Μνημόνιο", δηλαδή τη συμφωνία της Ελλάδας με τους νέους δανειστές της. Η συμφωνία αυτή, που έγινε κάτω από συνθήκες πανικού, αφού το ελληνικό γκουβέρνο βρέθηκε σε πλήρη αδυναμία πληρωμής για τις τρέχουσες- ανελαστικές υποχρεώσεις.
Έτσι λοιπόν, ενώ όλο το πολιτικό σύστημα, δεξιοί, αριστεροί, κεντρώοι, αδέξιοι επιδέξιοι, πολιτεύονταν, τα τελευταία, τουλάχιστον 40, χρόνια με μοναδικό κριτήριο τη φαυλότητα, τώρα αλληλοκατηγορούνται για τη συμφωνία, κατηγορώντας τους ξένους ότι απεργάζονται την "εθνική μας ανεξαρτησία ", παραβλέποντας τις ελληνικές διαχρονικές- διακομματικές εγκληματικές ευθύνες. Για τις ευθύνες των "πολιτών"-κολλητών- πελατών του πανάθλιου συστήματος, δε γίνεται κουβέντα. Αντίθετα, εξακολουθούν να μας μιλούν για τον περήφανο και άξιο λαό μας!
Όσο για τους υποψηφίους εξουσιαστές των νέων θεσμών, κουβέντα! Η πολιτική αισθητική καθορίζεται από τον Ψωμιάδη, συνεπικουρούμενος από τον "άγιο" Θεσσαλονίκης, η δεξιά με την ακροδεξιά του κυρίου αντάμα!.
Στην Αθήνα οι "άλλες δημοκρατικές" δυνάμεις πολυδιασπασμένες και διανθισμένες με τηλεοπτικούς μαϊντανούς, ετοιμάζουν την επανεκλογή του "πετυχημένου" δημάρχου και "αντιμνημονιακού" περιφερειάρχη. Για τα σκουπίδια, το κυκλοφοριακό, το νερό ή για τα δυσβάστακτα δημοτικά τέλη, ΑΠΟΛΥΤΗ ΣΙΩΠΗ