ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΜΙΑ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΤΕΛΕΤΗ

Την Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2013 στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου στη Σκοτία πραγματοποιήθηκε η τελετή Αναγόρευσης των νέων Διδακτόρων, ανάμεσα στους οποίους και ο ΧΡΉΣΤΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ, του Ευσταθίου και της Αφροδίτης.

Ως γονείς αισθανόμαστε προνομιούχοι που το παιδί μας κατέκτησε αυτόν τον ιδιαίτερα τιμητικό τίτλο.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 22 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1963: 50 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΩΝ ΗΠΑ ΤΖΟΝ Φ. ΚΕΝΕΝΤΥ

                 
Ήταν Παρασκευή 22 Νοεμβρίου του 1963 όταν ο 35ος πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι έπεφτε νεκρός από το «χέρι» του δολοφόνου του. Ωστόσο, με αφορμή τη συμπλήρωση πενήντα ετών από την ημέρα εκείνη, οι «προβολείς» δείχνουν να φωτίζουν εκ νέου άγνωστες πτυχές της υπόθεσης. Τα ερωτήματα είναι πολλά και οι θεωρίες συνωμοσίας ποικίλλουν από στόμα σε στόμα.

Η απεικόνιση της ζωής και του θανάτου του έχει γίνει με αμέτρητους τρόπους μέσα από σειρές, βιβλία και ταινίες. Και μπορεί το γεγονός ότι ήταν τόσο αγαπητός στις γυναίκες να δημιούργησε έναν «μύθο» γύρω από το όνομά του, όμως το γεγονός ότι πέθανε πριν καν συμπληρώσει χίλιες ημέρες στο Οβάλ γραφείο, είναι αυτό που τον μετέτρεψε σε μια τραγική φιγούρα και περιέπλεξε τον «μύθο» αυτό ακόμα περισσότερο. Πολύ περισσότερο, το μυστήριο που καλύπτει τις συνθήκες της δολοφονίας του αποτέλεσε ένα πεδίο έρευνας και συνομωσιολογίας. «Η ζωή του είχε όλα τα στοιχεία που χρειάζεται μια χολιγουντιανή ταινία. Κινδύνους, ίντριγκες και αναμφίβολα πολύ γοητευτικούς ανθρώπους», δηλώνει ο ειδικός σε θέματα ταινιών Τζεφ Μποκ.

Σύμφωνα με το πόρισμα της Επιτροπής Γουόρεν, ο Όσβαλντ πυροβόλησε τον Κένεντι τρεις φορές από το παράθυρο της σχολικής βιβλιοθήκης όπου εργαζόταν, στο Ντάλας. Ωστόσο πολλοί Αμερικανοί πολίτες αμφισβητούν το συμπέρασμα αυτό. Την άποψη ενισχύει άλλωστε και η Αρμόδια Επιτροπή που ερεύνησε τη δολοφονία, η οποία υποστήριξε το 1978 ότι ο Κένεντι υπήρξε θύμα συνωμοσίας. Οι τίτλοι τέλους φαινομενικά έπεσαν με τη σύλληψη και τη δολοφονία του Όσβαλντ. Τη στιγμή που αστυνομικοί τον μετέφεραν από τα κρατητήρια στις φυλακές, ο Τζακ Ρούμπι, ένας άνδρας που δήλωνε οργισμένος με τη δολοφονία Κένεντι και ήθελε να απαλλάξει την Ζακλίν Κένεντι από το μαρτύριο μιας δίκης σε βάρος του Όσβαλντ, τον πυροβόλησε στο στήθος. Ο Όσβαλντ μεταφέρθηκε αναίσθητος στο νοσοκομείο όπου άφησε την τελευταία του πνοή. Όπως αποδείχτηκε ήταν γραφτό ο επίλογος να γραφτεί στο ίδιο μέρος όπου οι γιατροί είχαν προσπαθήσει να σώσουν τη ζωή του Κένεντι.

Απόσπασμα από το κείμενο της Θεοδώρας Βασιλοπούλου, εφημερίδα Καθημερινή 22/11/2013

ΠΟΛΥΤΕΧΕΙΟ 1973: ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ

         
                 

Πέρασαν 40 χρόνια από τα σημαντικά γεγονότα που συνέβησαν κείνη τη χρονιά. Ξεχωριστή θέση κατέχει  η εξέγερση του Πολυτεχνείου. Η εξέγερση εκείνη- μαζί με άλλες μεμονωμένες  πράξεις ηρωισμού, ξέπλυναν την ντροπή από την ανοχή ή και την ενοχή απέναντι στο καθεστώς της 21 Απριλίου  1967.

Ο αγώνας  αυτός  διακρινόταν για την ανιδιοτέλεια των αγωνιστών και  πρωταγωνιστών. Ήταν ένα κίνημα αυθόρμητο και ακηδεμόνευτο, με σαφείς όμως πολιτικούς στόχους.

Σήμερα 40 χρόνια μετά, επιδιώκεται, από τη μια,  η προσπάθεια παρερμηνείας των οραμάτων εκείνης της εποχής, και από την άλλη, η ταύτιση των αγώνων και των αγωνιστών με τα σημερινά  συλλογικά προτάγματα.  Η προσέγγιση αυτή, αν δεν είναι σκόπιμη, είναι αστήρικτη.

Γιατί;

Τότε, τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Αμερική είχαν προηγηθεί κινήματα αμφισβήτησης των παραδεδομένων αληθειών και αξιών σε όλους τους τομείς, απέβλεπαν δηλαδή σε μια πολιτισμική επανάσταση, όπου θα απελευθέρωνε τον άνθρωπο από όλες τις πολιτικές, οικονομικές, κοινωνικές και θρησκευτικές δουλείες. Αποκορύφωμα  όλων αυτών των διεργασιών ήταν ο γαλλικός Μάης του 1968.
 Αντίθετα, σήμερα οι αγώνες δεν θέτουν σε αμφισβήτηση κανένα σύστημα αξιών, απλά επιδιώκεται η επανάκτηση του χαμένου εισοδήματος.

Τότε το διακύβευα, στις περισσότερες των περιπτώσεων, ήταν ίδια η ζωή των αγωνιστών, ενώ τα κίνητρά τους είχαν καθαρά ιδεολογικό περιεχόμενο, μακριά από προσωπικούς υπολογισμούς  και απολαβές

Σήμερα, οι  περισσότεροι αγωνιζόμενοι, αποβλέπουν στην επανάκτηση του χαμένου εισοδήματος. Οι σημερινοί αγώνες, αφυδατωμένοι ιδεολογικά, επικεντρώνονται σε επιμέρους οικονομικίστικους στόχους με έντονο συντεχνιακό χαρακτήρα.

Τότε τα προτάγματα ήταν πέρα και πάνω από την αύξηση του ατομικού εισοδήματος. Υπήρχαν οράματα για έναν άλλο τρόπο ζωής, μακριά από το πρότυπο του πελάτη- καταναλωτή.

Σήμερα, οι αντιπολιτευόμενες πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις προτείνουν(δίχως να εγγυώνται) τη σταδιακή επανάκτηση του χαμένου εισοδήματος, χωρίς, ωστόσο, να αξιώνουν την οριστική εξάλειψη των αιτίων που μας οδήγησαν στην οικονομική, πολιτική και, κυρίως , στην πολιτισμική χρεοκοπία.

Φαίνεται πως, τελικά, δεν διδαχτήκαμε τίποτα από εκείνο τον αγώνα.....

23 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΡΙΤΣΟΥ

            

Συμπληρώνονται σήμερα 23 χρόνια από τον θάνατο του ποιητή Γιάννη Ρίτσου. Ο ποιητής γεννήθηκε την πρωτομαγιά του 1909 και πέθανε στις 11 Νοέμβρη 1990. Για το έργο του, τους αγώνες και την προσφορά του έχουν γραφεί πολλά.

Εκείνο που μπορώ να προσθέσω είναι ότι αισθανόμαστε προνομιούχοι όλοι όσοι ενώσαμε τη φωνή μας με τα λόγια του ποιητή, για να σμίξουμε τον κόσμο...........

Από το πλούσιο ποιητικό έργο ξεχώρισα ένα μικρό ποίημα(όχι πολύ γνωστό), τιμώντας έτσι τη μνήμη ενός μεγάλου αγωνιστή και πνευματικού ανθρώπου.

                      «Να μην ακούγεται»

..Στη δίκη τον ρώτησαν, τον ξαναρώτησαν
Εκείνος ούτε λέξη… Τότε ο πρόεδρος
χτύπησε το κουδούνι δυνατά, φώναξε οργίστηκε:
να γίνει ησυχία να μην ακούγεται η σιωπή του κατηγορούμενου!
(Μαρτυρίες Α’, 1963)

  

ΠΑΘΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΓΙΝΑΝ ΜΑΘΗΜΑΤΑ

         

Το 2009 ήταν ο τελευταίος χρόνος πριν από την τυπική χρεοκοπία. Αν και όλα τα στοιχεία έδειχναν, ακόμη και στον πιο ανίδεο, ότι η χρεοκοπία ήταν αναπόφευκτη, ο δημόσιος λόγος(πολιτικός, τηλεοπτικός, συνδικαλιστικός) επικεντρωνόταν στο τι θα πάρουμε από το κρατικό ταμείο. Κανένας δεν μιλούσε για το τι πρέπει να εισφέρουμε στο κοινό ταμείο.

Μερικά  ενδεικτικά, αλλά χαρακτηριστικά παραδείγματα :

·       Μαζικές προσλήψεις( εννοείται απολύτως ρουσφετολογικές ), μέσω των περιβόητων Stage. Τα ρουσφέτια αυτά αποτελούσαν το πρώτο στάδιο για τη μονιμοποίηση των ρουσφετολογηθέντων, που ήταν ο τελικός στόχος. Αυτή η μέθοδος- συνέχεια των συμβασιούχων -είχε τα εξής  αρνητικά αποτελέσματα. Τεράστιο δημοσιονομικό κόστος, αφού ήταν ανεξέλεγκτος ο αριθμός των ρουσφετιών. Αποτελούσε διαρκές σκάνδαλο , αφού όποιος είχε τα «προσόντα» του επιτήδειου κατάφερνε να του χαριστεί μια θέση, ενώ- αντίθετα, ένας πραγματικά άξιος περίμενε το ΑΣΕΠ.  Ακόμη, ο σκανδαλώδης αυτός τρόπος, διέλυε τη δημόσια διοίκηση που φορτώνονταν χιλιάδες άχρηστους υπαλλήλους. Το φαινόμενο αυτό, εκτός από τα κυβερνητικά κόμματα, συντηρούσαν, η τοπική Αυτοδιοίκηση και, δυστυχώς, κόμματα της Αριστεράς, που πίεζαν  κάθε φορά για μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων!

·       Μια άλλη φάμπρικα είχε στηθεί, και συνεχίζεται, είναι οι επιδοτήσεις που δίνονται για την έναρξη νέων επιχειρήσεων, οι οποίες γίνονταν καφετέριες, σουβλατζίδικα, κομμωτήρια κ.ά. Σύμφωνα με έρευνα του Endeavour Greece το 90% των νέων επιχειρήσεων το 2012 είναι καφετέριες, εστιατόρια, μικρό λιανεμπόριο.

·       Η Ελλάδα ήταν(και είναι) η μοναδική χώρα στον κόσμο που είχε ανακαλύψει το  πιο πρωτότυπο , δίκαιο και αξιοκρατικό μισθολόγιο! Την περίοδο της πλασματικής ευημερίας δίναμε μισθούς και συντάξεις από 2000 έως 5000 σε αποφοίτους δημοτικού, αρκεί να είχαν κερδίσει «αξιοκρατικά» μια θέση σε ορισμένα υπουργεία και δημόσιες επιχειρήσεις. Πολλά είναι τα παραδείγματα:  κλητήρας στο υπ. οικονομικών, φύλακας στην Τράπεζα Ελλάδος, βοηθός κλητήρα στη Βουλή, «Χειριστής» αντλίας στα Ελληνικά Πετρέλαια,  οδηγός στη ΔΕΗ,  τρίτος βοηθός σταθμάρχη στον ΟΣΕ, εργάτης στην ΕΥΔΑΠ,  και άπειρα άλλα παραδείγματα. (Φίλος- απόφοιτος Γ γυμνασίου,  που εργαζόταν σε μια ΔΕΚΟ. μου έλεγε ότι οι καθαρές απολαβές έφταναν 6000 ευρώ τον μήνα!!!.)  Ενώ ο συνταξιούχος  οδηγός σε μια ΔΕΚΟ απολάμβανε μηνιαία σύνταξη 3200 ευρώ.   Όλες αυτές οι κατηγορίες των  χιλιάδων  ρουσφετολογηθέντων,  που αποτελούσαν- κατά τον Α. Παπανδρέου , τα ΡΕΤΙΡΕ  έχουν  ενταχθεί  στα «ΕΥΓΕΝΗ» ασφαλιστικά Ταμεία, ενώ οι εκατοντάδες χιλιάδες υπάλληλοι και επιστήμονες ανήκουν στα ΑΓΕΝΗ Ταμεία.  

·       Περιττό είναι νομίζω να γίνει αναφορά στο εθνικό μας πρωτάθλημα που ακούει στο όνομα φοροδιαφυγή. Την εξάλειψη αυτού του φαινομένου έχει αναλάβει το  «ευαγές» ίδρυμα με τους φθαρμένους και διεφθαρμένους μηχανισμούς που, κατ ευφημισμό, ονομάζεται  ελεγκτικός και φοροεισπρακτικός μηχανισμός   

Σήμερα, τέσσερα χρόνια μετά τη συντελεσμένη καταστροφή, ο δημόσιος λόγος, και ιδιαίτερα ο τηλεοπτικός ( ο πολιτικός και συνδικαλιστικός λόγος θεωρείται ανύπαρκτος), επιδιώκει  να διαγράψει από τη μνήμη των πολιτών –πελατών όλους  εκείνους τους επιμέρους παράγοντες που συντέλεσαν στην οικονομική, πολιτική, κοινωνική και κυρίως πολιτισμική  κρίση. Φαίνεται ότι τα παθήματα δεν έγιναν μαθήματα.