Το 2009 ήταν ο τελευταίος χρόνος πριν από την
τυπική χρεοκοπία. Αν και όλα τα στοιχεία έδειχναν, ακόμη και στον πιο ανίδεο,
ότι η χρεοκοπία ήταν αναπόφευκτη, ο δημόσιος λόγος(πολιτικός, τηλεοπτικός, συνδικαλιστικός)
επικεντρωνόταν στο τι θα πάρουμε από το
κρατικό ταμείο. Κανένας δεν μιλούσε για το τι πρέπει να εισφέρουμε στο
κοινό ταμείο.
Μερικά ενδεικτικά,
αλλά χαρακτηριστικά παραδείγματα :
·
Μαζικές προσλήψεις( εννοείται απολύτως
ρουσφετολογικές ), μέσω των περιβόητων Stage. Τα ρουσφέτια αυτά αποτελούσαν το
πρώτο στάδιο για τη μονιμοποίηση των ρουσφετολογηθέντων, που ήταν ο τελικός
στόχος. Αυτή η μέθοδος- συνέχεια των
συμβασιούχων -είχε τα εξής αρνητικά
αποτελέσματα. Τεράστιο δημοσιονομικό κόστος, αφού ήταν ανεξέλεγκτος ο αριθμός
των ρουσφετιών. Αποτελούσε διαρκές σκάνδαλο , αφού όποιος είχε τα «προσόντα»
του επιτήδειου κατάφερνε να του χαριστεί μια θέση, ενώ- αντίθετα, ένας πραγματικά
άξιος περίμενε το ΑΣΕΠ. Ακόμη, ο
σκανδαλώδης αυτός τρόπος, διέλυε τη δημόσια διοίκηση που φορτώνονταν χιλιάδες
άχρηστους υπαλλήλους. Το φαινόμενο αυτό, εκτός από τα κυβερνητικά κόμματα,
συντηρούσαν, η τοπική Αυτοδιοίκηση και, δυστυχώς, κόμματα της Αριστεράς, που
πίεζαν κάθε φορά για μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων!
·
Μια άλλη φάμπρικα είχε στηθεί, και συνεχίζεται,
είναι οι επιδοτήσεις που δίνονται για την έναρξη νέων επιχειρήσεων, οι οποίες
γίνονταν καφετέριες, σουβλατζίδικα, κομμωτήρια κ.ά. Σύμφωνα με έρευνα του
Endeavour Greece το 90% των νέων επιχειρήσεων το 2012 είναι καφετέριες,
εστιατόρια, μικρό λιανεμπόριο.
·
Η Ελλάδα ήταν(και είναι) η μοναδική χώρα στον κόσμο
που είχε ανακαλύψει το πιο πρωτότυπο ,
δίκαιο και αξιοκρατικό μισθολόγιο! Την περίοδο της πλασματικής ευημερίας δίναμε
μισθούς και συντάξεις από 2000 έως 5000 σε αποφοίτους δημοτικού, αρκεί να είχαν
κερδίσει «αξιοκρατικά» μια θέση σε ορισμένα υπουργεία και δημόσιες
επιχειρήσεις. Πολλά είναι τα παραδείγματα: κλητήρας στο υπ. οικονομικών, φύλακας στην Τράπεζα
Ελλάδος, βοηθός κλητήρα στη Βουλή, «Χειριστής» αντλίας στα Ελληνικά Πετρέλαια, οδηγός στη ΔΕΗ, τρίτος βοηθός σταθμάρχη στον ΟΣΕ, εργάτης στην
ΕΥΔΑΠ, και άπειρα άλλα παραδείγματα.
(Φίλος- απόφοιτος Γ γυμνασίου, που εργαζόταν
σε μια ΔΕΚΟ. μου έλεγε ότι οι καθαρές απολαβές έφταναν 6000 ευρώ τον μήνα!!!.) Ενώ ο
συνταξιούχος οδηγός σε μια ΔΕΚΟ
απολάμβανε μηνιαία σύνταξη 3200 ευρώ. Όλες αυτές οι κατηγορίες των χιλιάδων
ρουσφετολογηθέντων, που αποτελούσαν-
κατά τον Α. Παπανδρέου , τα ΡΕΤΙΡΕ έχουν
ενταχθεί στα «ΕΥΓΕΝΗ» ασφαλιστικά Ταμεία, ενώ οι εκατοντάδες
χιλιάδες υπάλληλοι και επιστήμονες ανήκουν στα ΑΓΕΝΗ Ταμεία.
·
Περιττό είναι νομίζω να γίνει αναφορά στο εθνικό
μας πρωτάθλημα που ακούει στο όνομα φοροδιαφυγή.
Την εξάλειψη αυτού του φαινομένου έχει αναλάβει το «ευαγές» ίδρυμα με τους φθαρμένους και διεφθαρμένους μηχανισμούς που, κατ
ευφημισμό, ονομάζεται ελεγκτικός και φοροεισπρακτικός
μηχανισμός
Σήμερα, τέσσερα χρόνια μετά τη συντελεσμένη
καταστροφή, ο δημόσιος λόγος, και ιδιαίτερα ο τηλεοπτικός ( ο πολιτικός και
συνδικαλιστικός λόγος θεωρείται ανύπαρκτος), επιδιώκει να διαγράψει από τη μνήμη των πολιτών –πελατών
όλους εκείνους τους επιμέρους παράγοντες
που συντέλεσαν στην οικονομική, πολιτική, κοινωνική και κυρίως πολιτισμική κρίση.
Φαίνεται ότι τα παθήματα δεν έγιναν μαθήματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου