Για την ημέρα της
ποίησης επέλεξα ένα ποίημα του Τίτου
Πατρίκιου εξήντα και πλέον χρόνων μα πολύ επίκαιρο!
[...] γιατί
κανένας στίχος σήμερα δεν ανατρέπει καθεστώτα
Κανένας στίχος δεν κινητοποιεί τις μάζες
(Ποιες μάζες; Μεταξύ μας τώρα-
Ποιοι σκέφτονται τις μάζες;
Το πολύ μια λύτρωση ατομική, αν όχι ανάδειξη)
Γι΄ αυτό και εγώ δεν γράφω πια για να προσφέρω χάρτινα ντουφέκια
Όπλα από λόγια φλύαρα και κούφια.
Μόνο μιαν άκρη της αλήθειας να σηκώσω
να ρίξω φως στην πλαστογραφημένη μας ζωή.
Όταν μπορώ, κι όσο κρατήσω.
Τίτος Πατρίκιος ‘Στίχοι- 2» 1954
Κανένας στίχος δεν κινητοποιεί τις μάζες
(Ποιες μάζες; Μεταξύ μας τώρα-
Ποιοι σκέφτονται τις μάζες;
Το πολύ μια λύτρωση ατομική, αν όχι ανάδειξη)
Γι΄ αυτό και εγώ δεν γράφω πια για να προσφέρω χάρτινα ντουφέκια
Όπλα από λόγια φλύαρα και κούφια.
Μόνο μιαν άκρη της αλήθειας να σηκώσω
να ρίξω φως στην πλαστογραφημένη μας ζωή.
Όταν μπορώ, κι όσο κρατήσω.
Τίτος Πατρίκιος ‘Στίχοι- 2» 1954
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου