ΕΥΧΕΣ ΠΟΥ ΓΡΑΦΤΗΚΑΝ ΚΑΙ ΣΑΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ

"Όμορφο πέταγμα
δίχως φτερά 
κάτω από τ΄ άστρα". 

(Μαρία Ρήγα Από την ποιητική συλλογή: Μία μέντα και άλλα).

Αναζητώντας απάντηση στο τι συμβαίνει γύρω μας και προσπαθώντας να κάνω τις λέξεις να διαβάζονται σαν ευχή και προσευχή συνάμα, διαπίστωσα, ότι οι θόρυβοι που άκουγα στο μπαλκόνι πίσω από το γραφείο μου προέρχονταν από μία περιστέρα, που προσπαθούσε να νοικοκυρέψει την υποτυπώδη φωλιά της. Στο κέντρο της "απέριττης κατοικίας" της είχε αποθέσει δύο αυγουλάκια.
Από εκείνη την ώρα παρακολουθώ διαρκώς αυτήν την διαδικασία επώασης που στα μάτια μου φαντάζει εκπληκτική. Μέσα σε έναν χειμώνα που μοιάζει οδυνηρός, σε έναν κόσμο που αγωνιά, που αυτοαναιρείται, που καταναλώνει ασύστολα ή δεν μπορεί να καταναλώσει ούτε τα αναγκαία, σε έναν κόσμο που βιαιοπραγεί, ασεβεί και αδιαφορεί για τα πάντα, μία μικρή περιστέρα  προσπαθεί να βοηθήσει τα μικρά της να σπάσουν το τσόφλι της πραγματικότητας και να πετάξουν ψηλά για να δούνε τον κόσμο μικρό και ταυτόχρονα υπέροχο. 
Είναι κάποιες μέρες τώρα, που έχω την αίσθηση, πως το κέντρο του κόσμου είναι αυτή η μικρή φωλιά και πως τα δύο μικρά περιστέρα θα είναι οι πραγματικοί πρωταγωνιστές του χρόνου που έρχεται. Κατά μία έννοια, αυτή η σκέψη προεκτείνει μια άλλη σκέψη, που λέει πως ο άνθρωπος ήταν τυχερός που δεν πετούσε, διότι έτσι έφτασε πολύ ψηλότερα από εκεί που θα μπορούσαν να τον πάνε τα φτερά του. Ίσως διότι ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να ορθώνει το ανάστημα του όταν οι δυσκολίες είναι ανυπέρβλητες και να θαυματουργεί, όταν η απογοήτευση του θολώνει τον ορίζοντα, αλλά του αφυπνίζει τις αισθήσεις. 
Δεν θέλω να πω φυσικά ότι δεν υπάρχουν δυσκολίες. Γνωρίζω ότι πίσω από πολλές  πόρτες, τα προβλήματα ξεφαντώνουν και οι ελπίδες μετράνε τα λιγοστά ψίχουλα που έμειναν στο τραπέζι. Θέλω όμως να πιστεύω, ότι η ανθρωπιά και η δικαιοσύνη θα νικήσουν. Ότι οι ζεστές φτερούγες των ελπίδων μας θα σπάσουν το τσόφλι της ανθρώπινης ματαιοδοξίας και  δεν θα υπάρξουν λίγοι θριαμβευτές, σε έναν κόσμο που δεν θα έχει χώρο για να επωαστούν τα μικρά και μεγάλα όνειρα που μας περιέχουν. 
Σας ευχαριστώ για όσα μοιραστήκαμε το χρόνο που φεύγει. Θα ήθελα να σας ευχηθώ καλή δύναμη, να χτυπάει μέσα σας μια ζεστή καρδιά και σε κάθε δυσκολία να απαντάτε με το πιο όμορφο και αξιοπρεπές χαμόγελο σας. 

Για το παλαιοβιβλιοπωλείο Ίστωρ και για τον ηλεκτρονικό του αδελφάκι το www.booksistor.gr 

Πανουτσόπουλος Ιωάννης