«Ο
τόπος μας είναι κλειστός, όλο βουνά που έχουν σκεπή
το χαμηλό ουρανό μέρα και νύχτα. Δεν έχουμε ποτάμια, δεν έχουμε
πηγάδια, δεν έχουμε πηγές. Μονάχα λίγες στέρνες, άδειες κι αυτές.
Που ηχούν και που τις προσκυνούμε.
Ήχος στεκάμενος, κούφιος, ίδιος με τη μοναξιά μας,
ίδιος με την αγάπη μας, ίδιος με τα σώματά μας.
Μας φαίνεται παράξενο που κάποτε μπορέσαμε να χτίσουμε τα σπίτια,
τα καλύβια και τις στάνες μας.
Και οι γάμοι μας, τα δροσερά στεφάνια και τα δάχτυλα,
γίνουνται αινίγματα ανεξήγητα για την ψυχή μας.
Πώς γεννήθηκαν, πώς δυναμώσανε τα παιδιά μας;.....»
το χαμηλό ουρανό μέρα και νύχτα. Δεν έχουμε ποτάμια, δεν έχουμε
πηγάδια, δεν έχουμε πηγές. Μονάχα λίγες στέρνες, άδειες κι αυτές.
Που ηχούν και που τις προσκυνούμε.
Ήχος στεκάμενος, κούφιος, ίδιος με τη μοναξιά μας,
ίδιος με την αγάπη μας, ίδιος με τα σώματά μας.
Μας φαίνεται παράξενο που κάποτε μπορέσαμε να χτίσουμε τα σπίτια,
τα καλύβια και τις στάνες μας.
Και οι γάμοι μας, τα δροσερά στεφάνια και τα δάχτυλα,
γίνουνται αινίγματα ανεξήγητα για την ψυχή μας.
Πώς γεννήθηκαν, πώς δυναμώσανε τα παιδιά μας;.....»
Σεφέρης, από τη
Συλλογή ποιήματα
Σίγουρα η
όμορφη Λαμπεία (Δίβρη) δεν είναι ο τόπος που περιγράφει ο ποιητής, ωστόσο, σε
συμβολική -ποιητική μεταφορά, θα μπορούσε και είναι.
Αφορμή για
το σχόλιο αυτό είναι τα 35χρονα του ιστορικού πλέον περιοδικού που εκδίδεται
από τον ακούραστο και αγωνιστή- ΣΩΤΉΡΗ Χ. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟ. Ένα περιοδικό μαχητικό,
με ιστορικό, λαογραφικό και πολιτιστικό περιεχόμενο.
Αντί οποιουδήποτε
άλλου σχολίου, αντιγράφω απόσπασμα από εισαγωγικό σημείωμα του εκδότη, το οποίο
γράφτηκε τον Οκτώβρη του 1978
....» Το
περιοδικό τούτο ανήκει σε σένα αγαπητέ συμπατριώτη, μέσα από τις σελίδες θα
ακούγεται η φωνή σου, η ιστορία του τόπου σου, οι λαογραφικοί θησαυροί του.
Υπάρχει ελπίδα να γίνει τούτο το ταμπούρι του αγώνα για την καλυτέρευση της ζωής
των κατατρεγμένων χωριών μας και αφορμή να πάρουν τα χωριά μας τη θέση που τους
αξίζει, στη σύγχρονη ιστορική πραγματικότητα και τον σύγχρονο πολιτισμό μας...»
Στον Σωτήρη,
στη Μαρία και στους άξιους συνοδοιπόρους , συγχαρητήρια!
Στάθης Χ. Χριστοδουλόπουλος
Μακρίσια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου