Η ΑΛΛΗ ΕΛΛΑΔΑ

Στην προηγούμενη ανάρτηση προβλήθηκε το φωτεινό και συγχρόνως ζηλευτό παράδειγμα δυο ανθρώπων, του Σωτήρη  Σωτηρόπουλου και της συντρόφου του Μαρίας, οι οποίοι για 40 και πλέον χρόνια μάχονται για την επικράτηση διαχρονικών αξιών, όπως της δικαιοσύνης, της ειρήνης, της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτιστικής ανάπτυξης  στον καθημαγμένο τούτο τόπο. Οι δύο αυτοί  μαχητές, με το έργο τους, εκπροσωπούν την Ελλάδα της προόδου, την Ελλάδα της αξιοσύνης, την  αγωνιζόμενη Ελλάδα.

 Όμως υπάρχει και η άλλη Ελλάδα, η Ελλάδα της αρπαχτής, η Ελλάδα των αεριτζήδων, η Ελλάδα της παραοικονομίας, η Ελλάδα του τζόγου. Έναν τέτοιο τύπο συναντήσαμε ( ο Κώστας, ο Γιώργης και  εγώ) τις προάλλες στην Αθήνα. Ευρισκόμενοι σε μια κοινωνική εκδήλωση, βρεθήκαμε σε μια παρέα- και ανάμεσά τους ένα λούμπεν με πολλά λεφτά, όπως «δήλωνε». Ο τύπος λοιπόν αυτός,  αφού  μέσα σε λίγα λεπτά αφηγήθηκε  το πως σε ελάχιστο χρόνο κέρδιζε χιλιάδες ευρώ, υπέδειξε ή μάλλον πρόσταξε την παρέα να επισκεφθούμε το καζίνο Πάρνηθας. Με περισσή θρασύτητα διατυμπάνιζε ότι όποιος δεν επισκέπτεται το «ευαγές» αυτό ίδρυμα (καζίνο) είναι οπισθοδρομικός!!!. Όπως ήταν φυσικό, εμείς οι τρεις, αρνηθήκαμε να «απολαύσουμε» τα αγαθά της  παραοικονομίας. Ο Κώστας προσπάθησε να υπενθυμίσει ότι υπάρχουν στη ζωή αξίες, αλλά για αυτόν και για τους ομοίους του, υπάρχει μόνο μια «αξία» του τζόγου. Όλοι αυτοί οι τύποι είναι η άλλη , η διφορετική Ελλάδα : Η Ελλαδα του "φαίνεσθαι".