" Όταν
ήρθαν να πάρουν τους Εβραίους, δεν διαμαρτυρήθηκα,
γιατί δεν ήμουν
Εβραίος.
Όταν ήρθαν για τους κομμουνιστές δεν φώναξα,
γιατί δεν ήμουν κομμουνιστής.
Όταν κατεδίωξαν τους τσιγγάνους, ούτε τότε
φώναξα,
γιατί δεν ήμουν
τσιγγάνος.
Όταν έκλεισαν το
στόμα των Ρωμαιοκαθολικών που αντιτάσσονταν στο φασισμό, δεν έκανα τίποτα γιατί
δεν ήμουν καθολικός.
Μετά ήρθαν να
συλλάβουν εμένα, αλλά δεν υπήρχε πια κανείς να αντισταθεί μαζί μου ... "
Και ένα άλλο
επικαιρικό.....
Δεν είμαι άδικος, μα ούτε και τολμηρός.
Και να που, σήμερα, μου δείξανε τον κόσμο τους.
Μόνο το ματωμένο δάχτυλό τους είδα μπρός.
Και είπα ευθύς: «Μ' αρέσει ο νόμος τους».
Τον κόσμο αντίκρισα μεσ' απ' τα ρόπαλά τους.
Στάθηκα κι είδα, ολημερίς, με προσοχή.
Είδα χασάπηδες που ήταν ξεφτέρια στη δουλειά τους.
Και σαν με ρώτησαν «Σε διασκεδάζει;», είπα: «Πολύ!»
Κι από την ώρα εκείνη, λέω «Ναι» σε όλα.
Κάλλιο δειλός, παρά νεκρός να μείνω.
Για να μη με τυλίξουνε σε καμιά κόλλα,
ό,τι κανένας δεν εγκρίνει, το εγκρίνω.
Φονιάδες είδα, κι είδα πλήθος θύματα.
Μου λείπει θάρρος, μα όχι και συμπόνια.
Και φώναξα, βλέποντας τόσα μνήματα:
«Καλά τους κάνουν - για του έθνους την ομόνοια!»
Να φτάνουν είδα δολοφόνων στρατιές
κι ήθελα να φωνάξω: «Σταματήστε!»
Μα ξέροντας πως κρυφοκοίταζε ο χαφιές,
μ' άκουσα να φωνάζω: «Ζήτω! Προχωρήστε!"»
Δεν μου αρέσει η φτήνια κι η κακομοιριά.
Γι' αυτό κι έχει στερέψει η έμπνευσή μου.
Αλλά στου βρώμικου σας κόσμου τη βρωμιά
ταιριάζει, βέβαια- το ξέρω- κι η έγκρισή μου.
(1930)
Ο ποιητής γράφει για την καταγωγή του:
"Μεγάλωσα σαν γιος καλοστεκούμενων
ανθρώπων. Οι γονείς μου μού
φορούσαν
γιακά, μ' έμαθαν τις συνήθειες εκείνων
που έχουν υπηρέτες και με δίδαξαν
πώς να διατάζω.
Αλλά, όταν μεγάλωσα
και είδα γύρω μου, οι άνθρωποι της
τάξης μου δεν μ' άρεσαν, το να
διατάζω
δεν ήταν του γούστου μου, ούτε και
το
να με υπηρετούν. Γι' αυτό
εγκατέλειψα
την τάξη μου και συντρόφεψα με τους
μικρούς, φτωχούς ανθρώπους".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου