Στην αμέσως προηγούμενη γραφή έγινε αναφορά στη συνήθη μέθοδο που, κατά κανόνα, ακολουθούν οι υποψήφιοι δήμαρχοι προκειμένου να συγκροτήσουν μια δημοτική παράταξη.
Αν και η μέθοδος αυτή δεν αφορά στο σύνολο των υποψηφίων, ωστόσο αυτή περίπου είναι η γενική εντύπωση. Ασφαλώς υπάρχουν, και σήμερα ακόμη, άνθρωποι με αγωνιστικές περγαμηνές, που με την ιστορία τους κοσμούν τον θεσμό και, με τη στάση τους, διδάσκουν ήθος. Δυστυχώς όμως ο μακιαβελικός τρόπος, που χρόνια κυριαρχεί σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις, εξοβελίζει κάθε διαφορετική παρουσία και στον χώρο της αυτοδιοίκησης.
Ας επιχειρήσουμε όμως να σκιαγραφήσουμε τα χαρακτηριστικά εκείνα που προβάλλονται ως συνεκτικά στοιχεία σε μια δημοτική παράταξη.
Πριν από μερικά χρόνια, το ιδεολογικό στοιχείο, όπως αυτό εκφραζόταν μέσα από θεσμούς συλλογικής έκφρασης ( κόμματα, συνδικάτα, σύλλογοι διαφόρων μορφών) ήταν το κατ εξοχήν κυρίαρχο κριτήριο για την επιλογή προσώπων που θα στελέχωναν τον συνδυασμό. Το κριτήριο αυτό, παρά τη σχετική αξία, εξασφάλιζε έστω και σε μικρό βαθμό μια ομοιογένεια. Σήμερα όμως δεν μπορεί να γίνει λόγος για κομματική ιδεολογία.
Ένα άλλο κριτήριο ήταν το τοπικό, δηλαδή το κοινό βίωμα μιας πόλης ή ενός χωριού. Αυτή την κοινή συνείδηση θα εξέφραζε, με την εκλογή του, υποψήφιος δήμαρχος ή ο πρόεδρος της κοινότητας.
Αν όμως αξιολογήσει κανείς το στοιχείο αυτό, ίσως το κατατάξει στα σημαντικότερα ιδεολογικά χαρακτηριστικά, επειδή η μικρή ομάδα μιας περιοχής αισθανόταν ότι ανήκει σε μια ομάδα πολιτισμικά ομοιογενή και όχι απλώς μέλος μιας γεωγραφικής περιοχής..
Με τους διευρυμένους δήμους το στοιχείο αυτό υποχώρησε, αφού στα νέα σχήματα μπήκαν πολίτες από άλλους δήμους ,οι οποίοι θεωρούνται ξένοι ή ορθότερα επήλυδες, και επομένως οι μικρές τοπικές πληθυσμιακές ομάδες αισθάνονται αφυδατωμένες ιδεολογικά.
Εκτός από τα αμιγώς ιδεολογικά στοιχεία, υπήρχαν και εκείνα που είχαν να κάνουν με τα οικονομικά χαρακτηριστικά μιας τοπικής κοινωνίας. Ενδεικτικά μπορούν να αναφερθούν, η μορφολογία του εδάφους, η απασχόληση των κατοίκων, οι υπάρχουσες δομές και υποδομές, ήταν ορισμένα από τα κοινά προβλήματα που όφειλε ο υποψήφιος να προτείνει την επίλυσή τους.
Έτσι σήμερα, σε όσες περιπτώσεις οι υποψήφιοι καταφέρουν να βρουν πρόθυμους πολίτες για υποψηφίους, οι συνδυασμοί τους θα διακρίνονται από έλλειψη ισχυρών ιδεολογικών χαρακτηριστικών, με αποτέλεσμα τη βέβαιη υποταγή της ομάδας στις προσωπικές φιλοδοξίες του καθενός, όπου πάνω από όλα κυριαρχεί το πολιτικό και οικονομικό συμφέρον του ατόμου. Η φθορά και ίσως η διαφθορά κάποιων δημάρχων και, γενικότερα, των αιρετών έχει σαφώς απαξιώσει τον θεσμό στη συνείδηση των πολιτών. Και αυτή η παράμετρος θα πρέπει να ληφθεί υπόψη για την παρατηρούμενη απροθυμία των πολιτών στο να «εκτεθούν».
Αυτό δεν σημαίνει πως θα πρέπει να αποδεχθούμε μια διαμορφωμένη κατάσταση, αντίθετα μπορούμε να αλλάξουμε πολλά.
Κάποιες προτάσεις προς την κατεύθυνση αυτή στην επόμενη γραφή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου